Waarom we ons zo ergeren aan mensen die langzaam lopen

Begint je bloed ook spontaan te koken wanneer iemand voor je de hele tijd traag loopt? Je bent niet de enige: langzame wandelaars behoren tot de grootste ergernissen. Hoe kan het toch dat we ons om zoiets onbenulligs opvreten als mensen die langzaam lopen?

Volgens de Amerikaanse psycholoog Leon James van de  Universiteit van Hawaii heeft het vooral te maken met sociale regels en afspraken. Er bestaat zelfs een naam voor dit fenomeen, namelijk ‘sidewalk rage’ (oftewel voetpad-agressie).

Belangrijke regels

In een drukke stad geldt een aantal ongeschreven regels waaraan (bijna) iedereen zich houdt. Zoals: loop altijd zo veel mogelijk aan de rechterkant zodat een ander erlangs kan, kijk goed voor je uit, stop niet plotseling in het midden van de straat en ga niet met z’n allen naast elkaar wandelen als je in een groep loopt. Deze afspraken zijn vrij logisch en vanzelfsprekend, waardoor het extra frustrerend kan zijn als iemand zich er niet aan houdt.

Verwachtingen bijstellen

Daarnaast is het zo dat we meestal op de automatische piloot door de stad lopen. Je hebt een verwachting van hoe lang je wandeling gaat duren. En wanneer iemand je de weg verspert of iets onverwachts doet, moet je die planning ineens bijstellen. “Hoe meer je op de automatische piloot wandelt, des te moeilijker het is om plotseling zo’n traag wandeltempo te accepteren,’’ aldus psycholoog Mark  Wittmann van de Duitse Institute for Frontier Areas of Psychology and Mental Health.

Huidige tijd

De ergernis die langzame wandelaars oproepen zou ook te maken hebben met de tijd waarin we leven: alles moet zo snel mogelijk gaan en dat levert veel stress op. Het gevolg is dat we af en toe als een kip zonder kop rondlopen en om het minste en geringste in woede kunnen uitbarsten.

Bron | tonic.vice.com
Foto | iStock