PREMIUM
‘Ik word geopereerd!’ flap ik eruit. Ze schrikt hoorbaar. Och hemel, waarom zit ik nu weer zo idioot te liegen?’
Marjan moet nodig eens naar een goede kapper - hún kapper - vinden de dochters van Marjan. Maar ja, die heeft voorlopig geen tijd. Wat te doen nu ze binnenkort weer op de foto moet voor Margriet?
“Ga nou een keer naar onze kapper.” Dat zegt jongste dochter met haar meest dwingende blik en geloof me, die doet je sidderen. Ze heeft zo’n blik die je op slag een document doet ondertekenen waardoor je voor de rest van je leven onder curatele staat. Ik wil maar zeggen: ik vrees voor mijn toekomst. De andere twee dochters knikken kritisch mee. Ze bezoeken allemaal dezelfde kapper en als ik door die kapper iets op mijn hoofd krijg wat ook maar voor vijftig procent lijkt op hun haardos, dan zou ik wel mal zijn om daar geen afspraak te maken. Argumenten genoeg om toe te geven. Ik zeg: “Ja, goed idee. Maak maar een afspraak.”
Ik heb niks te vertellen
Vanaf dat moment zitten er drie dochters aan mijn haar. Ze trekken aan plukken, wikkelen het om hun vingers, bestuderen uitgroei en mate van dorrigheid en zijn het dan met elkaar eens: het wordt niks meer met deze pruik. Het moet er vast af. Want ergens aan het begin van elke haar ziet het er nog hoopgevend uit, maar de rest is touw. Ik onderga het gelaten. Nu knippen ze alleen mijn haar nog maar, bedenk ik. Over een paar jaar pakken ze mijn autosleutels af en verhuizen ze me naar een aanleuncomplex. Ik heb niks te vertellen.
Op de foto
Die kapper van ze heeft pas over een maand tijd. En ik ben voor het laatst bij een kapper geweest in oktober. Dus ik geef toe, dit is een treurig hoofd. En dan hakt het noodlot er nog erger in: er belt een stylist. Alle columnisten moeten op de foto. De data die ze voorstelt zijn allemaal vóór mijn kappersafspraak. We mailen heen en weer, de stylist en ik. Ik zeg dat ik pas na die en die datum kan. Waarom dan? Dan ga ik naar de kapper! Maar wij kunnen ook van alles met je haar! Met een krultang en zo! Ik bel je!
Ooglidcorrectie
De stylist belt. Ik houd vol. Nee, echt, ik kan niet eerder. Maar wat is er dan precies?
“Ik word geopereerd!” flap ik eruit.
“O, wat erg!” Ze schrikt hoorbaar. Dus ik sus: “Nee hoor, niet zo heel erg. Het is...” Och hemel, waarom zit ik nu weer zo idioot te liegen? Ik kan er niet meer onderuit. En ik hoor het mezelf zeggen: “Ik doe een ooglidcorrectie!” De stylist lacht. Zegt: “Nee, dat kun je even niet op de foto. Dat snap ik!” Hahaha. We lachen nu samen. Ze belooft me eind van die maand te bellen. Want: “Dan ga je pas op de foto als de zwelling weg is!”
“Fijn!” Dat zeg ik nog. En ik vind het nog even slim bedacht ook! Tot de stylist zegt: “Nou, ik zet het meteen in mijn agenda. Superbenieuwd hoe het straks is geworden!”
Over columnist Marjan van den Berg
Marjan van den Berg studeerde MO-Nederlands aan de VU te Amsterdam, stond jarenlang voor vmbo-klassen als juf Nederlands, schrijft columns en verhalen en runt haar eigen bedrijf Iskander Uitgevers. Ze is dol op haar dochters Merel, Amber en Kirsten, haar vier kleinkinderen, haar labrador en haar Jan! Lees hier alle columns van Marjan. Wil je Marjan volgen? Dat kan niet alleen op margriet.nl/marjan, maar ook via haar eigen website marjanvandenberg.nl en op Facebook.
