Ik heb een missie. En een grote, plastic tweedehands tractor

“Hoe heet hij?” vraag ik aan de papa. We staan in de tuin en bewonderen de tractor die ik via Marktplaats heb gekocht. Van zijn zoontje. Dat stond erbij in de advertentie. Voor zijn spaarpot.

“Milo,” zegt de papa. Hij schudt nog even wat regenwater uit het plastic voertuig. “Goeie naam,” vind ik.

“De wielen draaien niet helemaal soepel meer. Dat zeg ik maar eerlijk,” zegt de papa. Hij kijkt er een beetje schuldig bij. Ik weet wel hoe hij zich voelt. Als je zo’n object op Marktplaats zet, denk je dat het nog heel wat is. Maar als de koper aanbelt, zie je het ineens met de ogen van degene die er geld voor moet neerleggen. En dan besef je dat het eigenlijk wel totaal afgeragd is. Dat je erbij had moeten zeggen dat het ding altijd buiten heeft gestaan. En van een klein jongetje is geweest dat ermee tegen alle schuttingen heeft geramd die hij tegenkwam. Dat jongetje staat nu met zijn neus tegen het raam te kijken of het allemaal lukt. En of die vreemde mevrouw daadwerkelijk met dat geld voor zijn spaarpot over de brug gaat komen.

Ervaren opkoper

“Ik spuit er wel een beetje WD40 op,” zeg ik, puttend uit een rijke ervaring als opkoper van tweedehands rollend kinderspeelgoed.

Ik ga het afgesproken bedrag overhandigen aan Milo zelf. Hij staat klaar, twee handen in een kommetje voor zijn borst.

“Hij werd er veel te groot voor,” zegt de papa nog maar eens. Tot mijn grote opluchting knikt Milo. Mijn vorige aankoop was een loopauto, waar nog een krijsend jongetje op zat: zijn knieën kwamen naast zijn oren en hij omklemde de auto met zijn lange armen. De vader trok de kar onder hem vandaan en snauwde: “Stel je niet zo aan!” Terwijl ik met mijn aankoop wegliep, hoorde ik het kind krijsen, hard en wanhopig. Al krijg ik meestal een tevreden gevoel bij deze manier van spullen recyclen, deze keer kostte het me moeite.

Een groen jaar

Ik ga een groen jaar in, neem ik me voor. Ik verving eerder al mijn plastic tubes tandpasta voor kauwtabletjes, gebruik een shampoobar (dat is dus een stuk zeep, maar dan voor je haar), eenzelfde stuk zeep als conditioner, een bodybar (wat eigenlijk een totale flauwekulnaam is voor een gewoon stuk zeep) en ik doe de was met plakjes wasmiddel uit een kartonnen doosje. We gebruiken geen plastic meer voor groente uit de supermarkt. Die doen we in een netje. Kleren koop ik tegenwoordig op Vinted. Lang leve mijn gouden glitterjasje voor € 12,50.

Kortom, ik heb een missie. En een grote, plastic tweedehands tractor.

Maar Milo heeft geld. Die koopt vast iets nieuws wat hij in de reclame heeft gezien bij zijn favoriete YouTube-kinderinfluencer.

Meer weten over Margriet Winterfair? Ga naar margrietwinterfair.nl.

Over columnist Marjan van den Berg

Marjan van den Berg studeerde MO-Nederlands aan de VU te Amsterdam, stond jarenlang voor vmbo-klassen als juf Nederlands, schrijft columns en verhalen en runt haar eigen bedrijf Iskander Uitgevers. Ze is dol op haar dochters Merel, Amber en Kirsten, haar vier kleinkinderen, haar labrador en haar Jan! Lees hier alle columns van Marjan. Wil je Marjan volgen? Dat kan niet alleen op margriet.nl/marjan, maar ook via haar eigen website marjanvandenberg.nl en op Facebook.