Zo steun je je kind na seksueel misbruik

Luister goed en vraag door

Het eerste advies van Annette is om goed te luisteren. “Als je kind naar je toekomt om over het misbruik te praten, help je hem of haar door goed te luisteren. Probeer je eigen angstgevoelens niet te laten zien. Dat is misschien moeilijk, maar paniek en angst kunnen je zoon of dochter juist extra van slag maken. Probeer in plaats daarvan rustig te luisteren en vragen te stellen. Zorg ervoor dat die vragen feitelijk zijn. Probeer de situatie niet in te vullen en leg je kind geen woorden in de mond.”

Neem schuldgevoelens weg

Als je kind slachtoffer is geworden van seksueel misbruik, kunnen ze het idee hebben dat dit hun eigen schuld is. Ook opmerkingen als ‘je was vast te bloot gekleed’ of ‘je hebt je niet duidelijk verzet’ dragen daaraan bij. “Het schuldgevoel moet je wegnemen. Dat doe je door te benadrukken dat niemand anders dan de dader schuld heeft. Jouw zoon of dochter heeft niets misdaan en is nergens schuldig aan. Blijf dat benadrukken.”

Voorkom dat je kind angstig wordt

Realiseer dat kinderen vaak heel angstig zijn nadat ze seksueel misbruikt zijn. Door het misbruik zelf, maar misschien ook omdat de dader een bedreiging geuit heeft of nare dingen zegt. “Probeer rustig te blijven, ook als je kind er niets over loslaat. Vraag door, maar doe dit op een kalme toon.”

Kies partij

Het allerbelangrijkste is om achter je zoon of dochter te staan. “Als je bijvoorbeeld zegt: ‘Ik kan me niet voorstellen dat oom Piet dit zou doen’ en je blijft contact met hem houden, is dit kwetsend en beschadigend. Neem dus duidelijk afstand en kies partij voor je kind. Zeker de dader een bekende is, heeft jouw houding een grote invloed ”

Wel of geen aangifte doen?

Als je slachtoffer bent van seksueel misbruik, kun je aangifte doen. Maar hier moet je goed over nadenken. “Besef dat je zoon of dochter het verhaal meerdere keren moet doen bij de politie, waarbij ook vervelende vragen gesteld kunnen worden. Ze kunnen het misbruik hierdoor steeds weer herbeleven. Ik heb in mijn praktijk gemerkt dat dit belastend kan zijn. Maak die afweging dus goed.”

Therapie

Merk je dat je kind het lastig vindt om te praten over wat er is gebeurd? Overweeg dan een therapeut of psycholoog in te schakelen. “Het kan makkelijker zijn om het verhaal te vertellen aan een vreemde dan aan een bezorgde vader of moeder. Maar besef wel dat je dit alleen kunt doen als je kind het zelf wil. Je kunt aangeven dat het fijn kan zijn om er met iemand over te praten en dat er verschillende therapeutische methoden zijn om het trauma te verwerken. Maar uiteindelijk is het aan je zoon of dochter.”