Ouderen kunnen ook last hebben van ADHD en dat leidt tot problemen
Wanneer iemand het heeft over ADHD, denken de meeste mensen aan kinderen. Maar wist je dat de psychische aandoening ook onder ouderen vaak voorkomt? Uit onderzoek blijkt dat 2,6% van de Nederlandse zestigplussers aan ADHD lijdt. Deze variant wordt ook wel AADD genoemd: Adult Attention Deficit Disorder.
Bij mensen met ADHD/AADD werken de hersenen anders dan normaal gesproken. De rem in het brein functioneert minder goed, doordat er onvoldoende dopamine beschikbaar is bij de communicatie tussen hersencellen. Dat zorgt ervoor dat iemand met ADHD heel onrustig wordt.
Sneller herkend bij kinderen
Veel volwassenen met ADHD weten niet dat ze het hebben. Bij die mensen worden symptomen van ADHD gewoon toegeschreven aan hun persoonlijkheid. Bij kinderen wordt ADHD bovendien sneller herkend, doordat het kind overmatig druk is. Maar die hyperactiviteit neemt in de loop der jaren af, waardoor we de aandoening bij volwassenen minder snel herkennen.
Bang voor dementie
ADHD op volwassen leeftijd kenmerkt zich voornamelijk door concentratie- en aandachtsproblemen, vaak dingen kwijt zijn, gebrek aan organisatietalent en/of snel afgeleid zijn. “Een oudere met ADHD heeft wat meer problemen met veranderingen of onverwachte gebeurtenissen dan andere mensen”, vertelt psychiater Sandra Kooij, die voor het VUMC onderzoek doet naar ADHD op hogere leeftijd. “Volwassenen merken dat ze vergeetachtiger worden. Daardoor hebben ze soms het idee dat ze dement worden, terwijl dat niet zo is.”
Grote gevolgen
Als de aandoening bij deze groep in de kindertijd niet herkend is, kan dat grote gevolgen hebben op latere leeftijd. “Uit onderzoek blijkt dat ouderen met ADHD meer last hebben van eenzaamheid, depressiviteit en angstklachten dan ouderen zonder ADHD. Bovendien zijn ouderen met ADHD vaker gescheiden en hebben ze een lager inkomen”, vertelt onderzoeker Marieke Michielsen. Tachtig procent van de volwassenen met ADHD heeft bovendien een chronisch slaaptekort. Daarnaast blijkt uit onderzoek dat deze mensen een groter risico op vroegtijdig overlijden lopen, mede doordat ze twee keer zo veel risico lopen om dodelijke ongelukken te krijgen als leeftijdsgenoten zonder de psychische aandoening.
Blijvende aandoening
Net als kinderen kunnen ouderen behandeld worden met psychotherapie en medicatie. Wel is de kans dat ze over de aandoening heen komen, uitgesloten. “Kinderen groeien er soms nog overheen, al naargelang de hoogte van het IQ en de mate van steun en begrip in de omgeving. De kans dat dat bij volwassenen gebeurt, is nihil. Die komen er niet meer vanaf”, vult Kooij aan.
“Vaak komen ouderen via in hun kleinkinderen bij de hulpverlening terecht. ADHD is een erfelijke aandoening. Ze zien dat hun kleinkinderen enorm opknappen van behandeling en hebben zoiets van: dat wil ik ook. Ouderen gaan bij behandeling vaak eerst door een rouwperiode heen omdat ze ineens inzien hoe het hun leven heeft beheerst. Maar uiteindelijk overheerst de blijdschap omdat ze eindelijk weten waarom ze anders zijn dan anderen.”
Lees ook
Waarom het juist goed is om af en toe iets te vergeten
Bron| AD, Gezondheidsnet, Medisch Contact, GGZ, Hersenstichting
Beeld| iStock
