PREMIUM
Mirjam Kaijer is winnaar van de Vrouw in de Media Award: ‘Ik zie het niet als een prijs voor mezelf, maar voor alle vrouwen met onverklaarbare gezondheidsklachten’
Vrouwen krijgen vaak een verkeerde diagnose, puur omdat ze vrouw zijn en er in de medische wereld te weinig onderzoek is gedaan naar het vrouwelijk lichaam. Journalist, columnist en oud-verpleegkundige Mirjam Kaijer strijdt voor meer onderzoek en wint daarom de Vrouw in de Media Award. “Het is belangrijk dat vrouwen zich niet zomaar naar huis laten sturen.”
Mirjam stelt een probleem aan de kaak dat alle vrouwen van Nederland direct raakt en wint daarom de veertiende Vrouw in de Media Award 2022, een prijs die de zichtbaarheid van vrouwelijke deskundigen in de media aanmoedigt.
Het is Mirjams missie dat er meer kennis en onderzoek komt, zodat vrouwen met gezondheidsklachten voortaan altijd serieus worden genomen en de medische zorg krijgen die ze verdienen. Met haar werk zet Mirjam zich hier al langere tijd voor in. Ze schreef het boek Ik ben geen man en richtte de stichting Voices for Women op, om meer aandacht te vragen voor onderzoek naar de man-vrouwverschillen in de zorg.
Onverwachte winst
Dat ze de Award in de wacht zou slepen had Mirjam totaal niet verwacht. “Ik vond het al een hele eer om genomineerd te zijn en toen ik zag dat Neelie Kroes en Femke Halsema de eerdere winnaressen waren, had ik niet verwacht daar ooit tussen te staan. Ik was in tranen toen ik won, omdat ik elke dag strijd voor meer onderzoek naar medische zorg bij vrouwen en dit soms een verschil kan maken tussen leven of dood. Toch zie ik het niet als een prijs voor mezelf, maar voor álle vrouwen met onverklaarbare gezondheidsklachten, die daar elke dag mee moeten dealen. Ze zijn ziek, zitten zonder diagnose of behandelplan en worden vaak niet geloofd. Soms belanden vrouwen daardoor in de geestelijke gezondheidszorg of loopt hun huwelijk stuk.”
Door het winnen van deze prijs hoopt Mirjam meer aandacht te vestigen op het probleem. “Ik schrik van de huidige staat van de medische zorg. In de vorige eeuw luidden specialisten al de noodklok: een vrouwenlichaam wordt op een andere manier ziek. Dat is problematisch, want al het onderzoek heeft vooral bij mannen plaatsgevonden. Je zou denken dat er daarna flink onderzoek is gedaan naar vrouwen, maar de meeste ziekenhuizen nemen de man-vrouwverschillen nog onvoldoende mee.”
Onverklaarbare gezondheidsklachten
Zelf kreeg Mirjam ook te maken met onverklaarbare gezondheidsklachten. “Als er dan niks wordt gevonden, krijg je vaak te horen dat je het rustig aan moet doen of je krijgt de vraag of je de dood van je moeder wel hebt verwerkt. Het probleem wordt al snel bij de vrouw neergelegd. Je hoort niet dat er waarschijnlijk onvoldoende kennis is over vrouwenzorg. Ik breek daarom niet alleen een lans voor de vrouw, maar ook voor alle hulpverleners. Er wordt vaak naar de hulpverlener gewezen als oorzaak van het probleem, maar het gaat om het systeem dat niet werkt: er is te weinig onderzoek gedaan.”
Mirjam vervolgt: “Het is belangrijk dat vrouwen zich niet langer laten wegsturen en dat ze niet accepteren dat hun klachten meteen aan de psyche worden gelinkt. Neem jezelf serieus als vrouw. Ik hoop dat er over een paar jaar veel meer passende kennis is en dat de zorg die gaat toepassen. Laten we blijven pleiten voor meer onderzoek naar het vrouwenlichaam, want dat is écht nodig.”