Ernst Daniël Smid krijgt Deep brain stimulation-ingreep: dit wil je daarover weten
Bas-bariton Ernst Daniël Smid (69) heeft de ziekte van Parkinson en merkt steeds meer van de gevolgen. Om die reden heeft hij besloten onder het mes te gaan voor Deep Brain Stimulation (DBS). Na lange tijd om de wachtlijst, zal Smid deze week de ingrijpende hersenoperatie ondergaan, die de klachten door parkinson moet verminderen.
Door Deep Brain Stimulation genoemd wordt, zouden klachten als het trillen van ledematen en problemen met praten flink kunnen verminderen. Smid hoopt dat hij door de operatie minder zal trillen. “Door de tremor, die ik niet onder controle heb, kan ik niet fatsoenlijk eten en wordt een maaltijd een gevecht op het bord", vertelt hij in Telegraaf. “Ik zie er naar uit en hoop dat ik daarna minder zal trillen”, zegt Ernst Daniël dan ook over de operatie.
Deep brain stimulation
Deep brain stimulation betekent letterlijk diepe hersenstimulatie en wordt ook wel afgekort naar DBS. Het is een behandelmethode waarbij met een ingrijpende hersenoperatie, permanente elektroden in het brein geplaatst worden. Deze worden geplaatst in bepaalde hersenkernen; delen van je brein die een belangrijke rol spelen bij het aansturen van je bewegingen, emoties en cognitieve functies. Juist op die plekken is er vaak sprake van een soort ‘kortsluiting’ wanneer je bijvoorbeeld de ziekte van Parkinson hebt.
De elektroden die in die hersenkernen geplaatst worden, geven constant elektrische signalen af - een soort prikkels - waarmee ze de verkeerde signalen (door die kortsluiting) onderdrukken. Ze zorgen voor een zogenoemde tegenstroom. Daardoor kunnen klachten als spraakproblemen, trillingen en spierkrampen afnemen of zelfs verdwijnen.
Operatie voor het plaatsen van elektroden
Omdat voor deep brain stimulation een hersenoperatie én nog een losse ingreep nodig is, is het vaak niet de eerste keuze qua behandelingen. Pas wanneer de hersenaandoening, bijvoorbeeld parkinson, onvoldoende behandeld kan worden met medicatie of gedragstherapie, wordt er gekeken of iemand in aanmerking komt voor DBS. Ook moet er dan nog onderzocht worden of iemand fit genoeg is om een operatie te ondergaan, door middel van lichamelijk onderzoek, bloedtesten en een neuropsychologisch onderzoek.
Blijkt iemand geschikt te zijn voor deze behandeling, dan worden de elektroden geplaatst. Dat is onder algehele narcose of plaatselijke verdoving - afhankelijk van de ziekte en de patiënt. Soms kan het nodig zijn dat iemand wakker is tijdens de operatie, om te testen of symptomen (zoals het beven bij parkinson) afnemen. Als de elektroden geplaatst zijn tijdens de hersenoperatie, is er nog een andere ingreep nodig. De elektrische stimulator moet namelijk ook geplaatst worden: dat kun je zien als een soort pacemaker die verbonden wordt met de elektroden. Meestal wordt deze net onder het sleutelbeen of in de buik geplaatst. Dit ‘kastje’ onder je huid wordt één tot twee weken later aangezet door de artsen, waarna je iets kunt gaan merken van de behandeling. Het optimaal afstemmen kan echter nog wel even duren; soms enkele weken tot maanden.
Niet alleen bij parkinson
Ernst Daniël Smid krijgt deze behandeling gezet omdat hij lijdt aan de ziekte van Parkinson, maar DBS wordt ook bij andere aandoeningen ingezet. In Nederland wordt deze behandelmethode nu gebruikt bij onder andere essentiële tremor, dystonie (een probleem in het functioneren van de spieren) en epilepsie. Ook bij ernstige dwangstoornissen en bij het Syndroom van Gilles de la Tourette kan het toegepast worden.
De Hersenstichting geeft aan dat er momenteel onderzoek gedaan wordt naar DBS bij een aantal andere aandoeningen, waaronder de ziekte van Alzheimer, tinnitus, depressie en anorexia nervosa. Hiervoor is het echter nog in een experimentele fase, waarbij het alleen in zeldzame gevallen in studieverband gebruikt wordt.
Bron | Telegraaf, Hersenstichting, AMC
