Deze verschillende soorten slechthorendheid zijn er
Ongeveer één op de tien mensen in Nederland heeft last van gehoorverlies of slechthorendheid. Het kan zijn dat je al vanaf je geboorte weinig hoort, maar ook als je steeds vaker merkt dat de televisie wat harder moet of je je gezinsleden steeds slechter kunt verstaan, kun je merken dat er iets met je gehoor aan de hand is. Dit zijn de verschillende soorten slechthorendheid waar je mee te maken kunt hebben.
Er is onderscheid te maken in de verschillende oorzaken voor slechthorendheid en de mate van je gehoorverlies. Zo kan slechthorendheid aangeboren zijn, maar ook door de jaren heen ontstaan. Bijvoorbeeld door gehoorschade van harde geluiden of bij ouderdom.
De mate van slechthorendheid
In hoeverre je je gehoor verliest wordt aangegeven in decibel (dB). Dat varieert van licht gehoorverlies tot totale doofheid. Dit kan gemeten worden met een hoortest. Daarbij krijg je vaak een koptelefoon op met een piepjestest, waarbij de piepjes op verschillende frequenties worden afgespeeld. De hoordrempel voor normaalhorenden ligt op 0 decibel. Voor een vergoed gehoorapparaat moet het gehoorverlies tenminste 35 decibel zijn.
Licht gehoorverlies: 16 tot 40 dB
Bij licht gehoorverlies heb je moeite mensen te verstaan bij zachte spraak en fluisteren. Ook bij veel geroezemoes, ruis en geluid op grotere afstand hoor je minder goed.
Matig gehoorverlies: 41 tot 55 dB
Bij matig gehoorverlies heb je op normaal geluidsniveau al moeite met het horen en verstaan van spraak. Ook in een rustige omgeving zonder ruis en op korte afstand heb je moeite met horen, bijvoorbeeld al bij telefoneren.
Ernstig gehoorverlies: 50 tot 70 dB
Bij ernstig gehoorverlies heb je ook wanneer er luid gesproken wordt moeite om dit te verstaan. Telefoneren is erg lastig en ook waarschuwingssignalen zoals een politiesirene hoor je niet goed.
Zeer ernstig gehoorverlies: 71 tot 90 dB
Bij zeer ernstig gehoorverlies hoor je harde geluiden om je heen, bijvoorbeeld een boormachine, niet meer. Om mensen te verstaan moet je vaak liplezen om het te kunnen begrijpen. Ook telefoneren lukt niet meer.
Doofheid: 90 tot 120 dB
Bij doofheid hoor je bijna geen omgevingsgeluiden meer. Ook spraak versta je niet meer.
Totale doofheid, meer dan: 120 dB
Bij totale doofheid merk je alleen nog hele harde geluiden en trillingen op.
Lees ook: Gehoorverlies kan een risicofactor zijn voor het ontwikkelen van dementie
Soorten slechthorendheid
Bovenstaande vind je de verschillende mate van slechthorendheid, maar daarnaast zijn er ook een aantal oorzaken waardoor je last kunt hebben van gehoorverlies. De eerste is aangeboren slechthorendheid. Zoals de naam al doet vermoeden ben je in dit geval als baby al doof of slechthorend. Dit kan onder andere komen door zuurstoftekort bij de geboorte of een groeistoornis van de gehoorgang.
Erfelijke oorzaak
Daarnaast kan de oorzaak voor slechthorendheid ook erfelijk zijn. In dit geval zit het in je genen. Je kunt zelfs erfelijke slechthorendheid hebben zonder dat je ouders slechthorend zijn. Dat wordt recessieve hoorstoornis genoemd. Pas als beide ouders drager zijn kun jij erfelijke slechthorendheid hebben. Als kind heb je 50 procent kans dit te krijgen als een van je ouders een dominante vorm van slechthorendheid bezit. Dit kan zich ook pas op latere leeftijd uiten.
Verworven slechthorendheid
De derde oorzaak voor slechthorendheid is verworden slechthorendheid. Dit is wanneer je hoorvermogen steeds meer achteruitgaat door factoren die je gehoor tijdens je leven beschadigen. Denk bijvoorbeeld aan harde geluiden, bepaalde medicatie en zelfs roken en drinken hebben hier invloed op. Slechthorendheid door ouderdom valt hier ook onder.
Twee soorten slechthorendheid
Er zijn dus verschillende oorzaken en mate van gehoorverlies, maar de KNO-arts maakt uiteindelijk maar tussen twee verschillende soorten slechthorendheid onderscheid: zenuwgehoorverlies en geleidingsgehoorverlies. Heb je een combinatie van beide, dan heb je te maken met een gemengd gehoorverlies.
Zenuwgehoorverlies
Bij zenuwgehoorverlies is er sprake van een afwijking in het slakkenhuis. Bijvoorbeeld doordat de trilhaartjes minder goed functioneren of door problemen met de gehoorzenuw. Dit wordt ook wel zintuigverlies, binnenoorverlies of perceptief gehoorverlies genoemd. Dit kan komen door ouderdom, een aandoening aan je gehoorzenuw of hersenen of door een doorbloedingsstoornis. Bij zenuwgehoorverlies hoor je geluiden zachter of vervormd. Daarnaast kunnen harde geluiden pijn doen aan je oren.
Geleidingsgehoorverlies
Bij geleidingsgehoorverlies worden geluiden niet goed via het slakkenhuis aan je oor doorgegeven. Dat komt door een afwijking in het middenoor of het uitwendige oor. Die afwijking kan ontstaan door een gaatje in je trommelvlies, te veel oorsmeer in je gehoorgang of een middenoorontsteking waarbij slijm en pus zich ophopen. Ook kan het komen door een defect aan je gehoorbeentjes. Bij geleidingsgehoorverlies hoor je alles een stuk zachter.
Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in via margriet.nl/nieuwsbrief.
Bron | Gezondheidsnet, KNO
Beeld | Getty Images
Margriet 52 ligt nu in de winkel! Met deze week: 21 pagina's feestrecepten, hoe corona in één klap mijn leven veranderde, kerstvoorpret, winteruitjes in Nederland en nog véél meer. Haal het nummer snel in huis of bestel 'm online zonder verzendkosten.
