Annette Heffels vertelt wat je kunt doen bij een slecht etend kleinkind

Marijke

Marijke: “Mijn kleindochter van vijf eet verschrikkelijk slecht. Haar ouders en ik maken ons daar zorgen over, omdat ze een heel tenger poppetje is. Wij passen op woensdagmiddag op haar en haar broertje. Ze eet dan ’s avonds met haar ouders bij ons. Ik doe altijd mijn best om dan te koken wat zij lekker vindt, maar dat is maar weinig en vaak verandert het ook. Dan lust ze ineens niet meer wat ze de week daarvoor nog wel wilde eten. Doordat het zo’n strijd is om haar wat te laten eten en liefst ook nog een beetje gezond, en niet alleen brood met jam, wat ze het liefste wil, is de sfeer aan tafel heel gespannen. Ik merk dat zowel haar ouders als ik steeds op haar letten en haar proberen aan te moedigen zodat ze in ieder geval iets binnenkrijgt.”

Annette adviseert

Waarschijnlijk is alle aandacht die op uw kleindochter gericht is tijdens het eten (hoe begrijpelijk het ook is dat jij en haar ouders bezorgd zijn) een belangrijke oorzaak van haar verzet aan tafel. Daardoor is een patroon ontstaan waarin je aandringt en zij intussen heeft geleerd dat eten iets vervelends is waar tegen je ‘nee’ moet zeggen. Het is iets wat je papa en mama en je oma willen maar jij niet.

Dat patroon van aandringen en weigeren zou je kunnen veranderen door haar te leren om niet ‘nee’ te zeggen tegen eten, maar erom te vragen. Omdat je het zelf wil, niet omdat het moet van je ouders. Je kunt dat bereiken door absurd weinig op haar bordje te leggen, een vingerhoedje vol bij wijze van spreken en vervolgens daar niets bij te zeggen en zeker haar niet aan te sporen. Concentreer je op je eigen maaltijd en praat gewoon gezellig met elkaar.

De meeste kinderen reageren verbaasd op dat minieme portietje op hun bord. Zeker als iets op hun bord ligt dat ze lekker vinden, is de kans groot dat ze die dag of een van de volgende dagen vragen om nog een beetje. Als dat gebeurt is het patroon veranderd, maar moet je het nog wel een tijd volhouden. Daarna mag ze zichzelf opscheppen zodat ze zelf bepaalt en geen strijd aangaat.

Ik wens je veel succes met deze aanpak.

Elke week beantwoordt Annette Heffels een lezersvraag over relaties. Wil je ook een vraag insturen? Dat kan hier.

Over Annette Heffels

Annette Heffels is klinisch psycholoog. Ze studeerde psychologie aan de Rijksuniversiteit van Utrecht en specialiseerde zich als psychotherapeut. Ze is getrouwd en heeft een zoon, twee dochters en twee kleinkind.

Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.