PREMIUM
‘Breinblubber, ook wel overgangsblubber genoemd’
Breinblubber, ook wel op een bepaalde leeftijd overgangsblubber genoemd. Hélène heeft 't af en toe en ze is zeker niet de enige.
Ik zat bij vriendin Wies aan de keukentafel. Altijd gezellig. Even een paar uurtjes bijkletsen, lekker eten en vreselijk lachen. Want dat kunnen wij samen als de beste, net als praten. Na een paar maanden hebben we elkaar weer zo veel te vertellen! Over van alles en nog wat, over werk, mannen, vriendinnen, familie, het leven.
Die ene vrouw, je weet wel
‘Weet je wie ik laatst tegenkwam,’ vroeg ik. ‘Nou?’ zei Wies. ‘Dinges! Je weet wel, zij van hoeheetieookalweerdingetje? Die met dat rode haar. Ze werkte toen op dat reclamebureau bij eh…’
‘O daar! Op dat plein waar die ene vrouw ook heeft gewerkt!’
‘Ja daar. En toen ging ze met de ex van euh...’
Echt, volkómen onbegrijpelijk voor ieder ander. Behalve voor ons. Wij weten precies waar we het over hebben. Maar iedereen die naast ons had gezeten, had gedacht: wat ís er met die vrouwen?
Overgangsblubber
Nou laat ik ’t je uitleggen: dat heet overgangsblubber. Denk dat iedere vrouw die de vijftig is gepasseerd dit wel herkent. Je doet er gewoon veel langer over om op namen te komen. En dat houdt enorm op in gesprekken, dus we noemen iedereen gewoon hoeheetutdinges of -dingetje. Wel zo makkelijk. Overgangsblubber zorgt er trouwens ook voor dat je je vaak afvraagt wat je ook alweer in een kamer kwam doen, nadat je binnen bent, dat je sleutels altijd in een andere tas zitten dan die je bij je hebt en dat je iedereen vraagt waar je bril is, terwijl die gewoon op je hoofd zit. Gelukkig kan het je na je vijftigste veel minder schelen wat anderen van je denken. Dat is dan weer een voordeel.
