PREMIUM
‘Wat schaam ik me dat ik zo goedgelovig ben geweest’
De hulp van Trudy kwam al jaren bij haar over de vloer. Toen er steeds vaker iets uit haar huis leek te verdwijnen, werd het tijd voor actie.
Trudy (74):
“Steeds vaker was ik thuis spullen kwijt. Die ene mooie ring, dat kettinkje dat ik al jaren had, een briefje van twintig euro uit mijn portemonnee... Ik ging me zorgen maken over mijn geheugen en maakte zelfs een afspraak bij de huisarts.”
Eén mogelijk dader
“Toen ik mijn dochter vertelde over deze zorgen had zij een ander vermoeden: dat iemand de spullen had meegenomen. En hoewel ze niemand vals wilde beschuldigen, kon ze maar één mogelijke ‘dader’ bedenken: mijn hulp in de huishouding. Ik schrok. Mijn lieve hulp die hier al jaren over de vloer komt? De hulp die me altijd helpt met de klusjes die ik door mijn reuma niet meer kan? Ik wilde het niet geloven, maar toen de hulp enkele dagen later kwam om schoon te maken, had ik ergens in mijn onderbuik toch een naar gevoel. Ik negeerde het en liet haar gewoon haar werk doen. Maar toen een paar weken later ook mijn horloge verdween, wist ik dat er iets moest gebeuren.”
“Samen met mijn schoonzoon bedacht ik een plan. We kochten twee goedkope, goudkleurige armbanden en legden deze op mijn nachtkastje. Ik voelde me enorm schuldig, maar wist dat dit nodig was. En helaas, toen ik na haar bezoekje weer naar de slaapkamer liep, was één van de armbanden weg. Een andere verklaring was niet meer te vinden, dus zij moest het wel zijn geweest. ‘En nu?’ vroeg ik meteen aan mijn dochter, met trillende handen en tranen in mijn ogen. Ze belde direct de organisatie die mij had gekoppeld aan deze hulp en gelukkig namen zij het vanaf daar over. Ze werd per direct ontslagen, er werd aangifte gedaan en ik kreeg een schadevergoeding, maar helaas kan dat mijn dierbare spullen niet terugbrengen.”
Schaamte
“Van de hulp, die ik toch al acht jaar kende, heb ik nooit meer iets gehoord. Wat schaam ik me dat ik zo goedgelovig ben geweest en nooit eerder iets heb doorgehad. Daarom wil ik hier mijn verhaal vertellen: om te voorkomen dat anderen hun dierbare spullen op deze manier verliezen. Koop een kluisje of verstop je belangrijke sieraden en geld als er iemand in je huis is. Oók als je denkt deze mensen te kunnen vertrouwen. Hoewel de goede mensen gelukkig in de meerderheid zijn, zijn er helaas ook een aantal met slechte bedoelingen op deze wereld. En daar moeten we onszelf en anderen tegen beschermen.”
Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.