PREMIUM
‘Ach Willem, wat verdrietig dat je er niet meer bent. Je was een sufferd, dat je in die ellende terechtkwam’
Terwijl Sanne spullen pakt voor Valentina moet ze opeens huilen.
Vorige week: Uit Valentina’s verhaal blijkt al snel dat Willem haar wilde helpen.
Daan neemt Valentina mee, zodat ze even in bad kan. Sanne belooft een set schone kleren en ondergoed te brengen. Maar in de korte tijd dat ze met Abel en juffrouw Schaap alleen is, vindt er een spoedoverleg plaats. Kunnen we dit alleen regelen? Hoe krijgen we haar paspoort los? Via die Luigi die een knokploeg regelt als je hem belt? Ze schudden hun hoofd. Dit is te groot, te veel, te complex.
“En dat paspoort kan wel overal liggen. In die flat die ze noemde of weet ik veel waar. We moeten contact opnemen met de politie,” zegt juffrouw Schaap. “Daniël heeft een goede vriend die nog veel advieswerk doet voor de politie. Diederik. Die was vroeger commissaris van politie in Utrecht. Ik zal het hem vragen.”
Dat vindt iedereen een prima idee. En Valentina kan voorlopig bij Daan en Abel logeren.
“Wij gaan haar in elk geval uit de klauwen van het kartel redden,” zegt Abel vastberaden. Hij schiet meteen in de lach. “Ik lijk wel iemand uit een spannende Netflix-serie. Nooit gedacht dat ik zo’n zin nog eens zou uitspreken!”
“Ze moet ook terug naar haar familie. Daar ligt de sleutel,” zegt Schaapje bedachtzaam. “Ik zal straks eens gaan vissen waar ze precies vandaan komt.”
Wat een verhaal
Als Sanne haar huis in stapt om kleren voor Valentina te halen, kijkt Jaap verstrooid op van zijn laptop. “Hé, schatje,” zegt hij afwezig.
“We hebben een project in De Roos en de Koekoek,” zegt Sanne. “Die Valentina van dat ene ticket naar Ibiza dook onverwacht op. Ze zit nu in bad bij Daan en Abel.” Dat is voldoende om alle aandacht van Jaap te krijgen.
“Wat zeg je nou?” vraagt hij stomverbaasd. Sanne moet er een beetje om lachen. Het is ook een raar verhaal. Dus ze vertelt. En Jaap luistert ademloos.
“Man, man, wat een verhaal. Ik ken ook een rechercheur, trouwens. Een topgozer. Die kunnen we misschien ook nog inschakelen. Ik weet van hem dat hij vaak teams leidt die zich totaal afzonderen om ongewenste tips te voorkomen. Bij die georganiseerde misdaad moeten ze tegenwoordig heel voorzichtig zijn. Want die kopen mensen om te klikken. Er gaat zo veel geld om in die wereld. Dat is onvoorstelbaar.” Jaap kijkt in zijn telefoon. Hij knikt. “Ik heb zijn nummer. Zal ik hem uitnodigen voor een kop koffie?”
“Dat wil ik eerst overleggen,” zegt Sanne. “En kijken of het voor juffrouw Schaap goed voelt.”
“Dat snap ik,” zegt Jaap. “Dan hoor ik het wel.” Hij verdiept zich weer in zijn mails en zijn projecten.
Willem herdenken
Sanne loopt naar boven. Ondergoed, een hemdje, een joggingbroek, sweater en sokken. Had Valentina sportschoenen aan? Ze dacht van wel. Ze pakt nog een lekkere sjaal uit haar la, gewoon omdat het zo fijn voelt om iets om je heen te hebben. Iets waar je een beetje in kunt schuilen. En ineens, met die sjaal in haar handen, voelt ze een steek van verdriet om haar zwager die ze bijna haar hele leven kende. Ach Willem, wat verdrietig dat je er niet meer bent. En wat was je eigenlijk een goeie gozer. Je was een sufferd, natuurlijk, dat je in die ellende terechtkwam. Maar dat je daarna besloot Valentina te redden, dat is weer zo lief. Zo naïef ook. Zo suf. Ach, Willem toch. Er lopen ineens tranen over haar wangen en gek genoeg lucht dat enorm op. Hardop zegt ze: “Maar je was ook een ontzettende, een ontzettend...” Ze schopt met haar voet de onderste la van haar kast dicht uit frustratie.
“Wat zeg je, liefie?” roept Jaap van beneden.
“Ik herdenk Willem,” roept ze terug.
“Juist. Als je daar hulp bij nodig hebt?” Ze hoort de glimlach in zijn stem. En met eenzelfde glimlach roept ze terug: “Nee. Het lukt prima alleen! Maar superlief. Dank je wel.”
“Graag gedaan, schatje.”
Ik heb een mooi en rijk leven met deze Jaap, bedenkt Sanne. En we gaan Valentina helpen, Willem. In jouw nagedachtenis. Ik denk alleen dat Cathy daar niet veel van zal begrijpen. Maar die hoeft er misschien ook niks van te weten. Dat is het beste, denk ik. Eerst dat arme kind maar van kleren voorzien. Dan maken we een plan.
Volgende week: Daniël doet een behoorlijk verrassende ontdekking in de papieren van Willem.
Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.