Harry de Winter is er niet meer. En ik ga hem missen

Ooit was ik voor Live Aid in Khartoum, Soedan samen met een fotograaf en journalist van de Revu. Het was een avontuurlijke reis waarin ik kennis maakte met de ‘Lost Boys’; jongens die tijdens de vlucht voor geweld hun families kwijt waren geraakt in de chaos. Toen ik deze tieners vroeg wat ze nodig hadden, vertelden ze me dat ze een fietskoerierdienst wilden opzetten, want de stad was volgestroomd met ngo’s, hulporganisaties die koerierdiensten goed konden gebruiken.

Samen met mijn Dotszusjes haalde ik tijdens een benefietconcert geld op om fietsen te kopen. Ik belde een fietsenfabriek in Friesland en die leverde royaal fietsen én reserveonderdelen, zodat er ook een fietsenmakerij kon worden opgezet. De Revu maakte een reportage met foto’s van mij in de fabriek. Terwijl we daarmee bezig waren, hoorde ik dat de fietsen die dag gratis konden vliegen met de KLM. Haast geboden!

Politie-escorte

Ik belde vervoersbedrijven in de buurt en een paar uur later stonden we met een gevulde vrachtwagen in de file. Ik belde de politie. Wie niet waagt, wie niet wint. En de goden waren me goed gezind, want we werden langs de file begeleid naar Schiphol, waar ik een paar uur later het vliegtuig met fietsen zag opstijgen. Het was een mooie dag. Ik heb nog een foto van de ‘Lost Boys’ in een koeriersshirtje met hun fietsen. Ik hoop dat het ze allemaal goed is gegaan.

Toen ik dit verhaal de volgende dag op een feestje vertelde aan Harry de Winter van IDTV pakte hij me vast en zei: ‘Ik heb een programma voor je’!

Het was het begin van het tv-programma De uitdaging én van een vriendschap met Harry. IDTV was toen nog een kleine tv-producent met negen dames in dienst en een enkele man hier en daar (onder anderen de vader van mijn dochters). De uitdaging was hun eerste grote programma. Elke aflevering stond bij de slotopnames een kleine man met een enorme bos bloemen vol in beeld me op te wachten: Harry. Het was een andere wereld dan bij John de Mol of Joop van den Ende, de twee grote tv-producenten die een enorme stal met ‘sterpresentatoren’ hadden die allemaal verschrikkelijk veel verdienden.

Ik voelde me er thuis

Ik wilde absoluut niet in iemands stal en bleef onafhankelijk, maar voelde me wel thuis bij de posse van IDTV. Het programma Seks met Angela werd door Harry en mij verzonnen in een vliegtuig op weg naar een uitdaging in Curaçao. Het werd een enorm succes.

Met Harry was het altijd gezellig. We gingen een paar keer per jaar dineren om de wereldproblematiek te bespreken. Ik heb die etentjes gemist nadat hij de boel had verkocht en met zijn grote liefde Yvonne met grote regelmaat naar het buitenland vertrok. Harry’s afscheidsfeest op zijn geweldige landgoed in Zuid-Frankrijk met al die leuke creatieven van IDTV was legendarisch. We vlogen met een chartervliegtuig heen en het was werkelijk het allerleukste schoolreisje ooit.

Heel af en toe zagen we elkaar weer op feestjes, bij een begrafenis of onlangs op de expositie die hij hield in de Beurs van Berlage. Harry was al een tijd ziek, maar samen met z’n Yvonne plukte hij de dag, elke dag. Via een appgroep hield hij ons allemaal op de hoogte van zijn ziekteverloop, maar afgelopen week ging het snel.

Harry is er niet meer en ik ga hem missen.

Over Angela Groothuizen

Duizendpoot Angela Groothuizen is actrice, presentatrice, dagvoorzitter, zangeres, columnist, theatermaker, jurylid én bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand. Angela is geboren in Alkmaar, woont in Amsterdam en heeft twee dochters. Iedere dinsdag lees je Angela’s nieuwste column op margriet.nl/angela Je kunt Angela ook volgen op Instagram en op Twitter via @angelagroothuiz of @dollydotsofficial.

Dit artikel komt uit het Digitale Magazine van Margriet. Benieuwd wat er nog meer in staat? Klik hier.