‘Rinke heeft zich in korte tijd onmisbaar gemaakt. Wat mij betreft krijgt ze een dikke tien voor haar stage’

Vorige week: Marijke vertelt Rinke dat Kasper weet dat zij, Rinke en de kinderen elkaar hebben ontmoet.

“It was a crazy cat,” lacht Yulia als ze ’s ochtends de scherven op het erf bij elkaar veegt. Haar potjes met kruiden zijn omgevallen. En het stond zo leuk in de kozijnen van de schuur.

Opgelucht lacht Rinke terug naar het omaatje. Ze moet snel Jeppe naar de opvang brengen en daarna door naar de redactie. Haar stagebegeleider Claudia komt langs voor het afrondende gesprek. Dan zit de stage er alweer op. Wat is de tijd snel voorbijgegaan.

Als ze aankomt op de redactie staat Claudia al te wachten. Met een grote glimlach. Verhoeven, de hoofdredacteur, had haar via de telefoon al een update gegeven. “Ik geloof dat ik je mag feliciteren! Er zijn niet veel studenten die meteen een baan aangeboden krijgen na hun stage,” glundert ze.

Dikke tien

Het gesprek met Verhoeven is kort en krachtig. Zoals gebruikelijk. Hij vertelt over de ingrijpende reorganisatie bij de krant en de groeipotentie van Rinke. “Deze hier wil je niet zomaar laten gaan. En dus mag ze tot haar afstuderen op freelancebasis blijven schrijven voor ons. Ze heeft al een mooie klus liggen voor vanmiddag. En over een paar maanden is er een vaste plek voor haar hier op de redactie. Rinke heeft zich in korte tijd onmisbaar gemaakt. Wat mij betreft krijgt ze een dikke tien voor haar stagetijd hier.”

“Zo, die tien kun je in je zak steken,” zegt Claudia als ze even later op de parkeerplaats staan om afscheid te nemen. “Goed gedaan Rinke,” Rinke bloost. Ze is het niet gewend om zo veel lof te krijgen. En ze doet eigenlijk gewoon ‘haar ding’ en met veel plezier ook nog. Er is geen dag geweest dat ze met buikpijn naar de redactie ging. Nou ja, behalve toen met die reorganisatie. En dat gedoe met haar mentor Dick de Niet. Maar dat was toen, en nu staat ze hier met een ‘dikke tien’ voor haar stage. Nog even en dan is ze klaar met haar studie. Dan is het tijd voor het echte leven. Het grotemensenleven.

Gestrand

Snel rijdt ze de parkeerplaats af om naar haar eerste klus als freelance journalist te rijden. Een groot interview met een bekende kunstenaar uit de regio. Ze heeft er zin in. De man maakt waanzinnige schilderijen en ze is uitgenodigd in zijn atelier. Rinke kan niet wachten. Maar onderweg beginnen er verschillende waarschuwingslampjes in het dashboard te knipperen. En dat op de snelweg! Ze neemt de eerstvolgende afrit en parkeert langs de kant van de weg. Wat nu weer? Verder rijden is geen optie.

Ze belt de kunstenaar om te zeggen dat ze is gestrand. “Blijf daar wachten, ik kom je wel halen!” roept hij. En dan hangt hij op.

Volgende week: Rinke is erg onder de indruk van het werk van Jelle, de kunstenaar. Een werk doet haar denken aan haar lieve vriendin.