‘Hè, doe niet zo eng joh! Ik red me wel. Marijke heeft me beloofd dat ze Kasper nooit zal vertellen waar ik woon,’ zegt Rinke

Vorige week: Rinke heeft in de boerderij overleg met de andere bewoners: mag Cathy bij de komen wonen?

“Mag ik aan het einde van de middag even bij jou langskomen? Ik moet je spreken. Zo snel mogelijk.”

Rinke kijkt verbaasd naar haar scherm. Marijke belde haar zojuist en stelde direct de vraag. Rinke had geantwoord dat het oké was. Maar ergens vindt ze het idee niet fijn dat Marijke, de ex van de verwekker van Jeppe, bij haar thuis langs komt. Stel dat hij er achterkomt waar ze woont… Toch geeft ze haar adres.

En dus zit Rinke die middag op tijd klaar met thee en een schaaltje koekjes. Een idioot beeld eigenlijk. Jeppe speelt met zijn treinbaan en stipt om halfvijf gaat de deurbel. Marijke komt gehaast binnen.

Kasper

“Sorry dat ik je zo overrompel met mijn bezoek. Maar ik moet met je praten. En ik wilde dat liever persoonlijk doen dan via de telefoon.” Ze draait er niet omheen. Ze wil Rinke waarschuwen voor Kasper, haar ex-man. De jongens hebben hem verteld dat ze Rinke hebben ontmoet. En Jeppe. Ook al had Marijke de twee geïntroduceerd als een ‘vriendin van mama en haar zoontje’. Een paar vragen verder wist Kasper genoeg.

Dit was precies waar Rinke bang voor was. “Wat nu?” vraagt ze hardop. Marijke zegt dat ze met Kasper gesproken heeft. En hem verteld heeft dat hij Rinke met rust moet laten. Natuurlijk was hij boos geworden. Boos was misschien nog zacht uitgedrukt. Hij was flink tegen haar tekeergegaan. Hoe had ze het in haar hoofd gehaald om contact te zoeken. Het is zijn zoon! Marijke had hem tot bedaren weten te brengen en hij had haar moeten beloven om rustig te blijven. Toch voelde ze zich verplicht om Rinke op de hoogte te brengen.
“Ik geloof niet dat hij gekke dingen gaat doen, maar toch…”

Als ze een uur later weer vertrekt, staat de schaal koekjes er onaangeroerd bij. Rinke weet even niet wat ze moet doen. Jeppe klimt bij haar op schoot voor een knuffel. Het kleine mannetje overlaadt haar met kusjes. Alsof hij haar zorgen weg wil knuffelen.
“Kom lieverd, ik doe een pizza in de oven. Morgen eten we wel weer gezond….”
“Pizza!!!” gilt het ventje enthousiast.

Bezorgde Mara

's Avonds vertelt ze over het bezoek aan Mara. Ze facetimen elke avond. Dat voelt vertrouwd. Dichtbij…
Haar vriendin is een tijdje stil.
“Voel je je eigenlijk wel veilig Rink?”"
‘Ach.. ik heb Marja en Anna een deur verder wonen. En Lenka en Yulia zijn er ook nog. Papa woont in de buurt. Oma Sanne en Jaap kunnen hier ook in no time zijn. Dus ik maak me niet echt zorgen.”

Mara is weer even stil. Rinke wordt er onrustig van.
“Hè, doe niet zo eng joh! Ik red me wel. Echt. Marijke heeft me beloofd dat ze nooit zal vertellen waar ik woon. Ik heb mijn Instagram en Facebook zo ingesteld dat niet te achterhalen is waar ik ben.”
“Is het een idee als ik weer bij je kom wonen? Ik ben nu tijdelijk gestopt met de stage zodat ik aan mezelf kan werken… ik kan hulp bij jou in de buurt zoeken. Ik denk dat de rust en ruimte me ook wel goed zal doen. En ik moet er niet aan denken om bij mijn moeder in te trekken. Ik word nu al gek van haar bezorgdheid.”

Rinke belooft dat ze erover na zal denken. Dat heeft ze van Wichard geleerd. Niet direct ja zeggen. Bovendien heeft Mara een groot probleem. Dat moet niet op den duur haar probleem gaan worden. Ze hoort het haar vader al zeggen.

Die nacht schrikt ze wakker van gekletter op het erf. Rinke zit rechtop in haar bed. Ze durft niet eens naar het raam te lopen om te kijken wat er is. Ze pakt snel de slapende Jeppe uit zijn kamer en legt hem naast haar in bed. Met haar armen stevig om hem heen blijft ze bang onder de dekens liggen. Misschien is het toch een goed idee als Mara weer terugkomt.

Volgende week: Rinke is op weg naar een opdracht als haar auto het begeeft.