De kalmte bestaat vooral uit het overslaan van dingen die ik zelf heb bedacht

Ik heb voor 2023 een thema gekozen. En dat thema is ontspanning. Of rust. Kalmte, ook goed, of zen: hoe je het ook wilt verwoorden, ik ga niet meer met zweet en een bonkend hoofd achter een bijna rijdende trein aanrennen. Letterlijk en figuurlijk dus, maar dat had je vast al door.

Standje chaos

Waar ik het ooit nog leuk vond om overal met piepende fietsbanden net op tijd voor te rijden, naar binnen te racen en mijn ding te doen, ben ik er door schade en veel schande achter gekomen dat ik 1. niet echt meer kan multitasken, en het ook nooit echt heb gekund. 2. het helemaal niet leuk vind om achter feiten aan te rennen en 3. dat alles ook kan in relatieve zenheid. Want afgezien van een soms wat volle agenda en een hoofd dat vanwege de overgang redelijk snel op stand chaos gaat, kan ik mijn leven natuurlijk heus wel wat simpeler maken. En dat lukt dus met die ene simpele vraag: kan de volgende activiteit ook plaatsvinden met een kalm hoofd?

Alles tegelijk

Gijs noemde het altijd mijn gebrek aan tijdmanagementskills dat ik op een gewone zaterdag bedacht dat ik wel een voetbalwedstrijd van de kinderen kon bijwonen, en een yogales, en even drie cadeautjes kopen, en koffiedrinken met die en die, en dan een uitgebreide maaltijd koken, met tafelkleed en kaarslicht en al. Dat laatste alleen al neemt een hele zaterdag in beslag, laten we wel wezen. Vooral omdat ik toen twee piepkleine kinderen en ook nog twee best jonge stiefkinderen had, die tijdens al dat gekokkerel ook aandacht behoefden. WHY wilde ik dit? Niemand weet waarom ik dat allemaal wilde, en vooral: allemaal tegelijk. Daar is anno 2023 en na 48 jaar schade en schande en mislukte maaltijden en vaak net te laat komen en ‘ooooh ik ben weer iets vergeten’ dus nu een eind aan gekomen.

Wat een lifehack!

Vanochtend moest ik mijn hond naar de oppas brengen, iets ophalen bij een vriendin, even naar kantoor, broodjes kopen, een ­zomerreis boeken en daarna rond het middaguur naar Den Haag voor een stuk voor de krant. Dit vond ik allemaal heel normaal. Tot ik me realiseerde dat dat niet kon, althans, wel kon, maar zeker niet met een kalm hoofd. Dus ik haalde de broodjes en stapte in de trein. Het bezoek aan mijn kantoor sloeg ik gewoon over! Wat een lifehack. En zo was ik zwaar op tijd in Den Haag, en kon ik aldaar nog die reis regelen – die anders sowieso maar even had moeten wachten. De kalmte bestaat dus vooral uit het overslaan van dingen die ik zelf heb ­bedacht. Zo simpel kan het zijn. Eind dit jaar rapporteer ik terug – of het gelukt is, of het rust opleverde, en of ik niet al te veel heb overgeslagen.

Over columnist Aaf Brandt Corstius

Aaf Brandt Corstius is schrijfster, getrouwd met Gijs Groenteman en moeder van Benjamin en Rifka. Lees hier alle columns van Aaf.