Olivia: ‘Er is niks waarvan ik denk: dat zou ik met Fré niet aandurven’

“Een wederzijdse vriendin van Fré en mij had al diverse keren gezegd dat wij weleens een goede match zouden kunnen zijn. Aanvankelijk had ik daar geen oren naar. Fré is twintig jaar ouder dan ik en woont in Rotterdam, terwijl ik in Groningen woon en werk. Dat leek me allemaal behoorlijk onpraktisch. Anderzijds was ik toch ook wel nieuwsgierig. Dus toen Fré een kleine drie jaar geleden in Assen optrad, wilde ik daar wel met een vriendin naartoe. Na afloop hebben we elkaar ontmoet. Dat was meteen een heel fijn gesprek. Op de terugweg naar huis waren we allebei zó vol van onze ontmoeting, dat we onafhankelijk van elkaar vrijwel gelijktijdig die vriendin appten om haar te vertellen hoe bijzonder het was geweest. Omdat we elkaar graag beter wilden leren kennen, kwam het mooi uit dat Fré een week later in Harlingen zou optreden. We spraken af elkaar daar te treffen. Niet wetende dat een paar dagen later corona uitbrak en vrijwel alles platlag. Dat weerhield Fré er niet van om toch naar Harlingen te komen. We maakten een wandeling en daarna stelde Fré voor dat ik met haar meeging naar Rotterdam. Normaal deed ik zoiets nooit, maar nu dacht ik: waarom niet? Ik voelde me bij haar direct op mijn gemak.”

Juiste moment

“Als vrije geest heeft Fré een heel prettige kijk op het leven. Ze veroordeelt niet, vindt niks raar, is lief en zorgzaam. Niet alleen in de zin dat ze me verwent met een lekker ontbijtje en heerlijk voor ons kookt, maar ze is ook zorgzaam op emotioneel gebied. Ik voelde me bij haar direct veilig genoeg om over álles te kunnen praten. Zelf is ze ook heel open en puur. Toen ik haar vertelde dat ik al heel lang een kinderwens had, stimuleerde ze me om uit te zoeken of dat voor mij nog haalbaar was. Een ander zou honderd beren op de weg zien, zij niet. We zijn samen naar de dokter geweest. Dat ze dat voor mij overhad, zegt wel iets over haar onvoorwaardelijke liefde.

Helaas heb ik onlangs te horen gekregen dat het biologische moederschap er voor mij niet meer inzit. Dat was wel even slikken, want ik heb altijd een gezinnetje gewild. Ik hoef dat verdriet nu niet alleen te dragen, want Fré is daarin een geweldige steun. Wat dat betreft hebben we elkaar eigenlijk precies op het juiste moment gevonden. Tijdens corona ging zij door een dal omdat haar werk plotseling stillag. Mijn werk als gezinscoach ging gewoon door, maar ’s avonds konden we wel urenlang met elkaar facetimen. Zonder corona had zij ’s avonds moeten optreden en hadden we dus veel minder tijd voor elkaar gehad. Omdat ik met probleemgezinnen werk, probeer ik altijd positieve aspecten te vinden in heftige situaties. Zo heb ik Fré in die stressvolle periode wat kunnen opbeuren. Daarnaast had ze het geluk dat ze werd gevraagd om een paar doeken te schilderen. Fré heeft de Kunstacademie gedaan, illustreerde haar eigen albumhoezen, maar geschilderd had ze nooit. Ze blijkt er echt een gave voor te hebben, ze maakt de meest fantastische schilderijen en wordt nu geregeld gevraagd voor exposities.”

Slappe lach

“In het begin was het een beetje aftasten hoe we met elkaar om dienden te gaan, maar nu we elkaar hebben meegemaakt in stress, verdriet, blijdschap en boosheid kennen we elkaar goed. Fré kan ertegenaan lopen dat ik soms op slot ga. Dan weet ik even niet wat ik moet zeggen en heb ik behoefte aan rust om alles te laten bezinken. Dat ik dan ontoegankelijk ben, vindt Fré heel erg. Zelf is ze heel expressief, zij gooit alles op tafel, ik ben wat rustiger. Hoe meer zij aandringt dat ik me open, hoe meer ik naar binnen kruip. Een dynamiek waar we steeds beter mee leren omgaan. Behalve stevig botsen, kunnen we ook ongelooflijk de slappe lach hebben samen. En, we kunnen goed klussen samen. Fré is heel handig, ze maakt veel zelf en kan bijna alles repareren. Ik vind het leuk om te zagen en hout te hakken, dat soort dingen.”

Samenwonen

“Van het leeftijdsverschil merk ik weinig, behalve dan dat ze veel levenservaring heeft. Fré is stoer, fijngevoelig en ontzettend oprecht. Elkaar alleen in de weekends zien, legt soms een enorme druk op die twee dagen, want dan moet er van alles in zo’n weekend gepropt en onenigheid wil je dan niet. We hebben dan ook besloten dat ik binnenkort een halfjaartje naar Rotterdam kom. Ik neem zes maanden onbetaald verlof om op proef te gaan samenwonen. Kijken hoe dat bevalt. We zullen elkaar flink de ruimte moeten geven, want allebei zijn we gewend om ons eigen gang te gaan. Een breekpunt wordt het sowieso niet. Daarvoor zijn we te gek op elkaar. Fré heeft ook een fijne vriendenkring. Haar exen zijn haar beste vrienden, dat zegt toch wel iets.

Ik kan me zielsgelukkig voelen als ik samen met Fré over de markt loop. Op het oog misschien niet zo bijzonder, maar qua gevoelswaarde wél. Kijk mij hier nou eens lopen met de leukste vrouw van Nederland, denk ik dan. Fré is voor mij echt een verrijking. Dankzij haar is mijn zelfvertrouwen enorm gegroeid. Er is eigenlijk niks waarvan ik denk: dat zou ik met haar niet aandurven. Als Fré maar bij me is durf ik álles.”