De mooiste brieven en reacties van lezers

Is ze echt al tachtig?!

Antonia, Toos en Sandra lijken veel jonger uit dan ze eigenlijk zijn, kon je zien in Margriet 4. Hun geheimen? Vooral positief denken en veel geluk. Hun portretten leverden veel reacties op:

• Nathalie Baarspul – Verspeek: Wauw, ik ga meteen een ijskoude washand pakken op aanraden van Antonia.
• Kirsten van Keulen: Wat een prachtige vrouw is Antonia, zowel vanbinnen als vanbuiten. Met haar mooie en warme lach is ze een voorbeeld van hoe we in het leven kunnen staan.
• Jeanien Reijndorp: Je uiterlijk zegt veel over hoe je je voelt, daar heeft Toos gelijk in. Natuurlijk heb je het niet altijd in de hand, maar als je positief in het leven staat straal je écht meer.
• Nienke B: Flirtende twintigers? Ik moet er als bijna-zestiger niet meer aan denken. Maar dat lijkt me dan ook wel het enige nadeel van geen dertig lijken, zoals Sandra.

Altijd bereikbaar

Veertig jaar geleden kwam de mobiele telefoon op de markt; formaat (én gewicht) baksteen. Na de nodige ontwikkelingen kochten we in de jaren daarna massaal ons eerste mobieltje.

• Linda de Pee: Ik zie nóg voor me hoe mijn moeder haar eerste mobiele telefoon vasthield als een soort walkietalkie.
• Hanneke Krijt: Als je werd gebeld, moest de antenne uit, dus het duurde lang voor je had opgenomen.
• Jacqueline: Wij waren vrij vroeg met onze eerste telefoon, zo’n dertig jaar geleden. Een abonnement koste handenvol geld, maar nadat we onbereikbaar geweest waren bij het overlijden van mijn vader wilde ik niet meer zonder.
• Monique van Zutphen-de Groot: Mijn eerste mobiele telefoon was zo’n groot exemplaar met een antenne. Wel grappig: ik heb nog steeds hetzelfde nummer in gebruik, al bijna 25 jaar.
• Brenda de Ridder-de Pee: Ik ben mijn felgele Pocketline Swing nooit vergeten. Wat was ik hip met dat ding!

Hoe zeg ik mijn hulp op?

Jolande wil haar hulp in de huishouding na dertig jaar niet kwetsen, maar is ook niet meer tevreden over hoe ze haar werk doet. In Margriet 4 vroeg ze daarom advies: hoe gaat ze het gesprek aan? De reacties via margriet.nl/reageer:

• Hennie Bolt: “Je kunt haar vragen of ze het schoonmaken nog wel leuk vindt. Misschien heeft zij wel hetzelfde idee en vindt ze het te zwaar worden, maar durft ze het na dertig jaar niet aan te geven.”
• Astrid: “Misschien kan ze stoppen met werken, maar kunnen jullie nog wel gezellig samen koffiedrinken op vaste dagen in de week of maand.”
• Monique van Dalen: “Wat geweldig dat ze dit werk nog voor jullie wil doen! Mogelijk blijft ze zo trouw bij jullie werken omdat ze aan jullie gehecht is geraakt. Ik weet niet hoe jullie het financieel hebben geregeld, maar misschien kunnen jullie haar elke maand een soort pensioen betalen?”
• Isolde Dijkstra: “Misschien heeft ze het geld wel heel hard nodig, bijvoorbeeld omdat ze geen pensioen krijgt. Praten is de enige optie.”
• Minke: “Is het voor jullie een optie om haar met pensioen te laten gaan, maar haar wel een bedrag te blijven betalen? Wees loyaal naar iemand die ook zo loyaal aan jullie is geweest.”