PREMIUM
Mijn moeder is al jaren dood. Dat maakt het gemakkelijker om met haar te praten
Annette hoort nog altijd haar moeders stem doorklinken. En die zegt soms confronterende dingen.
“Ik had dat echt anders moeten aanpakken,” zeg ik tegen mijn moeder.
Mijn moeder is al jaren dood, dat maakt het gemakkelijker om met haar te praten. Ze spreekt me toe vanuit haar urn die beschut tussen de takken van de hortensia staat, die mijn vader nog heeft geplant en die we bij elke verhuizing uitgroeven en weer plantten in onze tuin. Hoewel het plan was om de as van mijn moeder op een plechtig moment te verstrooien met mijn broer en zussen, is dat er nooit van gekomen. Ik vond het ergens ook geen prettig idee. Ik heb mijn moeder liever in haar geheel.
“Ach kind,” zegt mijn moeder, “je maakt als moeder misschien de fouten van je moeder niet, maar vervolgens maak je je eigen fouten.”
Rommelig
“Volgens mij dacht ik er te weinig over na, over de opvoeding, ik rommelde maar wat aan. Ik zie nu dat mijn dochter zich veel bewuster is van wat ze doet met de kinderen en waarom.”
“Het klopt dat het bij jou wel vaak rommelig was.”
“Dat helpt niet echt. Bovendien: ik werkte ook. Daar was jij het mee eens.”
“Ja, maar naast dat werk wilde je ook nog dingen met je vriendinnen doen. Je had altijd mensen over de vloer.”
“Maar dat is toch niet slecht voor kinderen? Ze mochten zelf ook altijd vriendjes meenemen.”
“Dat bedoel ik, er was te weinig rust en regelmaat. Ze gingen ook vaak te laat naar bed.”
Kostbaar moment
“Ik vond dat, denk ik, niet zo belangrijk. Samen op de bank Goede tijden, slechte tijden kijken, dat was een kostbaar moment. Ze vertellen me trouwens nu vaak dingen die zij nog weten van vroeger. Soms dingen die ze moeilijk vonden en die weet ik dan niet meer. Ik heb ze gemist of was te veel met mezelf bezig. Wat denk jij?”
“Goede tijden, slechte tijden was niet echt geschikt om kinderen naar te laten kijken voor het naar bed gaan.”
“Maar alle kinderen keken daarnaar en ik heb ze ook voorgelezen en met ze over hun dag gepraat. Maar kinderen vertellen hun moeder niet alles, ik ook niet tegen jou. Of heb ik niet goed geluisterd?”
Leuke mensen
“Ik zeg toch niet dat je het niet goed hebt gedaan?”
“‘Nee, dat maak jij ervan, je hebt in elk geval heel veel van ze gehouden en dat is het belangrijkst. Ook al heb je ze verwend.”
“Maar het zijn toch leuke mensen geworden en best verstandig?”
“Ik heb geweldige kleinkinderen. Dus dan moet je het goed hebben gedaan.”
“Dank je wel mam. Dat had ik nodig.”
Over columnist Annette Heffels
Annette Heffels is psycholoog. Ze studeerde pyschologie aan de Rijksuniversiteit van Utrecht en specialiseerde zich als psychotherapeut. Ze is getrouwd en heeft een zoon, twee dochters en een kleinkind. Lees hier alle columns van Annette.