PREMIUM
De mooiste brieven en reacties van lezers
Uit alle reacties die we op de redactie binnenkrijgen, kozen we onder andere deze brieven:
Krachtige moeder
Desiree Tonino zorgde jarenlang voor haar depressieve zoon, vertelde ze begin 2022. Tot ze er zelf bijna aan onderdoor ging en hij werd opgenomen. In Margriet 53 vroegen we haar hoe het nu gaat. Een greep uit jullie reacties:
- Diana de Knijff: “Helaas zit ik er ook middenin; het voelt alsof er maar geen einde aan de tunnel komt. En daar ga je na verloop van tijd vanzelf (bijna) aan onderdoor.”
- Kay Bax: “Wat moet dat een heftige tijd zijn geweest. Moeders willen eigenlijk alleen maar zorgen, maar dat is niet altijd de beste aanpak. Daarom is het zo slim dat ze er hulp bij heeft gezocht.”
- Joske: “Heel herkenbaar, altijd die angst… Ik zit er helaas nog middenin. Ik weet dat er iets moet gebeuren, want veel langer houd ik dit ook niet meer vol.”
- Linda van der Hoek: “Wat knap dat Desiree hulp heeft gezocht en gevonden voor haar zoon. Heel krachtig!”
Er is er een jarig!
Voor velen van ons was een verjaardagsfeestje vroeger het hoogtepunt van het jaar. En in de jaren zestig en zeventig zagen die kinderverjaardagen er net wat anders uit dan nu.
- Kitty Smits-Vink: “Bij ons kwam altijd veel familie langs op verjaardagen. De sigaretten en sigaren stonden natuurlijk op tafel, samen met leverworst, blokjes kaas, pinda’s en zoute stokjes.”
- Griet van der Lei-Walsma: “Wij mochten altijd kiezen wat de warme maaltijd moest worden op onze verjaardag. Vanaf mijn vierde was dat standaard boerenkool met draadjesvlees én worst. Inmiddels is dat al 63 jaar zo!”
- Lena Pannekoek-Meijer: “Met z’n allen inhaken en meezingen op het Nederlandse levenslied, rondom de tafel waar alle lekkernijen op stonden.”
- Liby Coenen: “Advocaatjes en brandewijn met citroen en suiker. Dat zie je, net als glazen vol sigaren en sigaretten, nu niet zo vaak meer op een verjaardagsfeestje.”
Mijn moeder in een tehuis?
De moeder (87) van Carmen woont nog zelfstandig, maar heeft steeds meer hulp nodig. Carmen denkt dat het verstandig is dat ze naar een verzorgingshuis verhuist, maar daar wil ze niets van weten. In Margriet 53 vroeg ze om raad.
- Wilma Companje-Möllers: “Mocht ze dement zijn, dan is een verpleeghuis de beste oplossing. Is ze geestelijk gezond, dan kan ze het best in haar eigen omgeving blijven met hulp en aanpassingen.”
- Jeannet: “Er zijn veel negatieve verhalen over verzorgingshuizen. Neem je moeder mee voor een rondleiding, zodat ze er een beter gevoel bij krijgt.”
- Jo: “Een verzorgingshuis is helaas ook niet alles meer. Ze kunnen vaak geen optimale hulp bieden door tekorten, dus misschien is thuis wonen met extra zorg een betere optie.”
- Dian Priem: “Als ze nog veilig thuis kan wonen, vind ik dat je als dochter naar haar wensen moet luisteren. Onze ouders hebben ooit ook alles voor ons gedaan.”
- Marion Schouten: “Misschien kunnen jullie de huisarts hierbij betrekken. Als hij of zij zegt dat een verhuizing nodig is, zal je moeder dit misschien eerder aannemen.”