PREMIUM
Ik was niet geparkeerd. Ik zat nog in de auto. Maar daar zat ik fout volgens de aangewezen heffingsambtenaar
Marjan kreeg een verkeersboete waar ze het zelf absoluut niet mee eens is.
‘Ik kom niet tegemoet aan uw bezwaar,’ schrijft de aangewezen heffingsambtenaar van de gemeente. Ik heb nog nooit een aangewezen heffingsambtenaar ontmoet. Hoeveel heffingsambtenaren zijn er in deze gemeente? Wordt er per gemeente dagelijks eentje aangewezen om mijn bezwaar zo achteloos af te wijzen? Door wie? De burgemeester? En hoe gaat dat dan? Staan al die heffingsambtenaren in een kringetje, doet de burgemeester een blinddoek voor en doen ze dan ‘een, twee, drie, vier, vijf, zes zeven, wie zal er dit keer aangewezen wezen’? En gaat die aangewezene dan een stapel bezwaren beoordelen zonder zich in de geest en de redelijkheid van de parkeerwetten verdiepen? En wuift-ie mijn bezwaar dan zo achteloos weg? Ik ben er boos om.
In beroep
Ik stond om zeven minuten voor twaalf voor de nagelstudio. Een dochter belde. Ik nam op. Om één minuut voor twaalf zette ik mijn parkeerapp in werking en om twaalf uur haalde Ans een vijl over mijn nagels. Om twee uur die middag zette ik mijn parkeerapp weer uit, edelachtbare. Ik had dus voor twee uur betaald. Maar voor die zes minuten moest ik € 68,30 betalen. Ik betaalde € 65,30. Zo blind van opwinding was ik, dat ik die acht voor een 5 aanzag. En ik ging in beroep.
Ik stuurde nog een screenshot mee van mijn onweerlegbare bewijs: twee uur en één minuut betaald geparkeerd op de plek waar ik was bekeurd.
Bovendien dacht ik: ik stond gewoon stil. Ik was niet geparkeerd. Ik zat nog in de auto. Maar daar zat ik fout volgens de aangewezene. Ik had mijn voertuig niet tijdig aangemeld. ‘De gemeente geeft parkeerders voldoende tijd zich aan te melden. Ook die tijd is overschreden,’ schrijft de aangewezene.
Bellen
Maar je kunt erover bellen. Om nieuwe argumenten aan te leveren en misschien zelfs zodoende te voorkomen dat er onnodig juridische procedures worden gevoerd. Dus ik bel. Ik wil weleens weten hoeveel minuten ik de tijd had gehad om me aan te melden. Zes minuten is dus te veel. Wat is dan wel oké? En ben je geparkeerd, als je even aan de kant van de weg in je auto staat te bellen? Hoe zit dat, aangewezene? Ik bel. Word doorverbonden met de belastingafdeling van de gemeente. Helaas, zegt de aardige man die me probeerde door te verbinden. Ze nemen niet op. “Maar ze bellen u terug!” belooft hij. Dat doen ze niet. Dag twee. Zelfde verhaal. Dag drie.
“Er neemt niemand op,” zegt een mevrouw.
Ik snap het wel. Ze doen natuurlijk ‘Eén, twee, drie vier, vijf, zes, zeven’ en maken ruzie. Want niemand wil die aangewezene zijn. Wat een nare baan.
Ik heb de achterstallige drie euro overgemaakt.
Over columnist Marjan van den Berg
Marjan van den Berg studeerde MO-Nederlands aan de VU te Amsterdam, stond jarenlang voor vmbo-klassen als juf Nederlands, schrijft columns en verhalen en runt haar eigen bedrijf Iskander Uitgevers. Ze is dol op haar dochters Merel, Amber en Kirsten, haar vier kleinkinderen, haar labrador en haar Jan! Lees hier alle columns van Marjan. Wil je Marjan volgen? Dat kan niet alleen op margriet.nl/marjan, maar ook via haar eigen website marjanvandenberg.nl en op Facebook.