PREMIUM
Corien (61) besloot zich drie jaar geleden om te scholen tot kraamverzorgster
Drie jaar geleden besloot Corien Knooihuizen-Buitenhuis om haar grote droom te verwezenlijken: kraamverzorgster worden. Met veel plezier volgde ze de opleiding en met nog veel meer plezier probeert ze nu van de kraamweek een feestje te maken waar het gezin liefdevol op terugkijkt.
“Baby’s hebben me altijd gefascineerd. Als kind begon ik met het sparen van geboortekaartjes, ik heb plakboeken vol! De babytijd van mijn zestien jaar jongere broertje heb ik heel bewust meegemaakt, altijd was ik met hem bezig. Ook over bevallingen wilde ik altijd al alles weten. Ik heb zelf zes kinderen op de wereld gezet.”
Zorgen
“Zorgen zit in mijn bloed, met de zorg voor mijn gezin voorop. Daarom koos ik ooit voor een avondbaan bij Tupperware waar ik doorgroeide tot manager. Mettertijd nam daarin de uitdaging af en droomde ik over de kraamzorg. Toen de jongste achttien werd, voelde ik heel sterk dat mijn opvoedtaak erop zat. Nu was het mijn tijd.”
“Aangemoedigd door mijn gezin ging ik in december 2019, op mijn 58ste, terug naar school. Ik was de oudste van de klas en genoot van elke schooldag tussen de jonge mensen. Mijn jongste dochter zat op dezelfde school, al deed zij een andere richting, en samen maakten we onze persoonlijke ontwikkelingsplannen en andere opdrachten. Vorig jaar, een dag voor de 65ste verjaardag van mijn man, nam ik mijn diploma in ontvangst. Ik was cum laude geslaagd!”
Gouden combinatie
“Het voelt alsof ik dit werk al jaren doe. Ik ben senior qua leeftijd, maar ben ook opgeleid met de nieuwste inzichten. Een gouden combinatie. Waar het accent binnen de kraamzorg vroeger lag op het huishouden en vertellen ‘hoe het moet’, draait het nu veel meer om de moeder-kindzorg. Ik geef uitleg over de mogelijkheden, zodat ouders zelf kunnen kiezen wat zij willen.”
“Gelukkig is er ook meer aandacht voor goed herstel van de moeders. Zelf ben ik hierin na mijn bevallingen onvoldoende gesteund en voorgelicht. Hieraan bijdragen is mijn missie. Ik zie mensen soms ‘aftellen’ naar hun pensioen. Bij mij is het andersom. Ik reken uit: ik mag nog zo veel jaar. Ik zou mijn werk vreselijk missen als het stopt. Toch heb ik geen spijt dat ik niet eerder ben begonnen. Het was een bewuste keuze om voor al mijn dochters thuis te zijn. Ik wil me graag nog specialiseren. De gretigheid en nieuwsgierigheid blijven. Net als mijn grote liefde voor baby’s en kersverse gezinnen. Want dit werk doe je niet alleen omdat je van baby’s houdt. Een gezin een onvergetelijke en fijne start van hun nieuwe leven geven, is het mooiste wat er is.”