‘Hij vond dat ik me alleen maar op de kinderen had gericht en geen ambitie had’

Angela

“Wij komen niet voor relatietherapie. Daarvoor is het helaas te laat. Ik had dat eerder wel gewild en heb het ook voorgesteld toen ik merkte dat Jaap en ik uit elkaar groeiden. We hadden allebei ons eigen leven, deden nauwelijks meer iets samen. We hadden geen ruzies. Vooral niet, denk ik achteraf, omdat ik die uit de weg ging en me meestal aanpaste aan wat Jaap wilde. Ik kon niet tegen die kille afstandelijkheid van hem als ik iets wilde waar hij het niet mee eens was.”

Verstikkend huwelijk

“Naar mijn idee heb ik hem altijd alle ruimte gegeven, maar hij zei dat hij ons huwelijk verstikkend vond. Hij heeft een drukke baan en ik werk maar twintig uur, dus ik heb wat betreft de zorg voor het gezin weinig van hem gevraagd. Daarom kwam het voor mij als een enorme klap toen hij zei dat hij niet meer van me hield. Hij vond dat ik niet met hem was meegegroeid, dat ik me alleen maar op de kinderen had gericht en geen ambitie had en dat we elkaar weinig meer te zeggen hadden. Seksueel was er al jaren niets meer tussen ons. Ik probeerde daar weleens over te praten, maar dan zei hij dat hij het te druk had of dat zijn hoofd er niet naar stond. In het begin van onze relatie had hij juist meer behoefte aan seks dan ik. Toen hij zei dat hij niet meer van me hield vertelde hij me ook dat hij me niet meer aantrekkelijk vond, omdat ik na de overgang ben aangekomen. Dat deed pijn, vooral toen ik hoorde dat hij een andere relatie had met iemand die veel jonger is dan ik. Hij had me beloofd dat hij het financieel goed met mij wilde regelen, maar dat bleek al snel niet te kloppen. Ik kon niet in het huis blijven wonen, moest verhuizen naar een huurhuis en hij scheepte me af met een heel lage alimentatie, omdat hij beweerde dat het niet goed ging met zijn bedrijf. Intussen kocht hij wel zelf ons huis en hoor ik via de kinderen dat hij op vakanties gaat die ik me echt niet kan veroorloven.”

Niet eerlijk

“Hij wilde eerst alles met mij samen regelen, maar ik kreeg al snel door dat hij niet eerlijk was over zijn financiële situatie, dus dat ik er bekaaid vanaf zou komen. Dus heb ik een advocaat in de arm genomen, maar dat heeft niet veel geholpen. Volgens Jaap kan ik prima in mijn eigen onderhoud voorzien en kan hij naast zijn bijdrage in de studiekosten van de kinderen zich niet veroorloven om ook mij nog te onderhouden. Ik kan voor mezelf zorgen en kan best meer werken dan die twintig uur die ik nu heb, volgens hem.”

Jaap

“De eisen die Angela stelt zijn echt totaal onredelijk. Ze wilde in ons huis blijven wonen, zonder dat zij mij mijn deel van de overwaarde uitbetaalde, want dat kon ze niet. Dus moest ik haar een hoge alimentatie betalen, zodat zij de hypotheek kon opbrengen. Ze beweert dat zij niet meer kan werken en dat ik dankzij het feit dat zij thuis alles regelde mijn zaak heb kunnen opbouwen, waardoor ik nu volgens haar een riant inkomen heb. Volgens haar zijn er niet meer uren beschikbaar in haar huidige baan en ander werk krijgt ze niet gezien haar leeftijd.”

Wraak nemen

“Ik begrijp dat ze zo wraak neemt op mij. Door eisen te stellen die het voor mij onmogelijk zouden hebben gemaakt mijn leven na de scheiding weer op te pakken. Ons huis heb ik kunnen kopen dankzij mijn nieuwe partner, die hard werkt en een goed inkomen heeft, waardoor we het huis hebben kunnen laten verbouwen en het ook haar huis werd. Maar zij is niet bereid te werken voor de alimentatie van mijn ex-vrouw. Angela heeft nooit enige belangstelling getoond voor onze financiële situatie. Het was voor haar altijd vanzelfsprekend dat er geld was. Ze heeft geen idee wat voor mij de gevolgen zijn geweest van de crises waar we nu in zitten. Natuurlijk had ik het graag onderling op een redelijke manier willen regelen. Dat had ons beiden heel veel advocaatkosten gescheeld. Die kosten lopen nog steeds door, want zij is in hoger beroep gegaan omdat ze het oneens was met de uitspraak van de rechter.”

Belastende verhalen

“Intussen zet ze de kinderen tegen me op, door mij af te schilderen als iemand die al ver voor de scheiding vreemdging en haar heeft bedrogen. Ze vertelt hun dat ik heb gerommeld met mijn boekhouding om de schijn te wekken dat ik er financieel niet goed voorsta. Diezelfde verhalen vertelt ze tegen onze vrienden en ze heeft zelfs contact gezocht met enkele van mijn zakenrelaties. Het gevolg is dat mijn oudste dochter mij niet meer wil zien en dat een aantal van onze vroegere vrienden me hebben laten vallen omdat ze het lastig vinden met ons beiden contact te houden. Wat de schade is die ze mij zakelijk heeft berokkend, is moeilijk in te schatten. Ik ben door een paar relaties gewaarschuwd dat Angela op die manier bezig was. Het kan zijn dat anderen zich hier liever buiten houden, maar wel hun conclusies trekken. Deze wraakacties van haar moeten stoppen. Ik hoop dat dat het effect zou kunnen zijn van ons gesprek hier.”

Therapie

Bemiddelen tussen ex-partners die in een vechtscheiding zijn verwikkeld, is anders en veel moeilijker dan relatietherapie bij mensen die uiteindelijk elkaar willen bereiken.

Vaak is een van beiden verlaten door de ander. Dat veroorzaakt heftige emoties als boosheid, jaloezie, angst en verdriet. Ondanks die storm aan gevoelens moeten er zaken worden geregeld op een verstandige en redelijke manier. Ivana Trump, de eerste vrouw van Donald, de latere president van de VS, die van haar man scheidde toen hij een affaire bleek te hebben, raadde ooit haar lotgenoten aan: Don’t get mad, get even.

Gemis van een partner

Om het nog ingewikkelder te maken speelt vaak, en in elk geval bij Angela, naast verdriet en woede ook het gemis van de partner een rol. Ze neemt Jaap heel veel kwalijk, maar zou ook willen dat hij terugkomt. Dat gemis duwt ze weg, omdat woede mogelijk iets beter te dragen is dan eenzaamheid en gemis.

Wat helpt om tot afspraken te komen waarmee je beiden verder kunt leven is het besef dat je, hoe dan ook, samen ouders blijft. Voor kinderen, ook als ze al volwassen zijn, is die strijd tussen ouders vreselijk. Hun loyaliteit gaat vaak uit naar de ouder die slachtoffer is in hun ogen. Dat betekent dat ze zich soms gedwongen voelen afstand te nemen van de andere ouder.

Ik denk dat Angela en Jaap beiden veel houden van hun dochters, maar dat ze op dit moment zo opgaan in hun strijd met elkaar, dat ze het belang en het verdriet van de meisjes niet beseffen. Daarom nodig ik hen uit voor een gesprek zonder hun ouders. Daarin bereid ik met hen voor hoe ze hun ouders kunnen vertellen wat hun verdriet is.

Vrienschappelijke relatie

Na dit gesprek tussen ouders en kinderen vraag ik Angela en Jaap hoe ze met elkaar zouden willen omgaan over, pakweg, drie jaar als de problemen tussen hen opgelost zouden zijn. Beiden zeggen dat ze, omwille van hun kinderen, zouden willen dat er op den duur een vriendschappelijke relatie mogelijk is, waardoor ze samen belangrijke gebeurtenissen in het leven van hun kinderen kunnen meemaken, zoals afstuderen, verjaardagen of geboorte van een kleinkind. Nadat ik uitvoerig dit perspectief met hen heb verkend, stellen we samen vast welke stappen genomen moeten worden om dit doel te bereiken. Regelmatig ontsporen deze gesprekken en laait de strijd over geld en spullen weer op. Door steeds terug te gaan naar het doel: samen ouders kunnen zijn, komen ze echter op den duur tot afspraken, die niet zijn wat ze hadden gewild, maar beter dan het zinloze vechten. Naar de kinderen spreken ze duidelijk uit dat ze geen partij hoeven te kiezen en dat ze niet negatief over de andere ouder tegen hen zullen praten.

Met Angela houd ik hierna nog enige tijd contact om haar te helpen met accepteren en haar eigen leven te gaan leiden.