‘Mijn wangen beginnen te gloeien, ik voel me betrapt’

Vorige week: Het loopt niet lekker tussen Thijs en Nina. Na een nachtelijke huilbui in de badkamer stuurt Nina op een opwelling een appje naar Daniël.

Week 20 - Woensdagnacht

De vinkjes worden meteen blauw. Er trekt een golf van opwinding door me heen, maar ik voel ook paniek. Waarom zijn vrouw in het buitenland woont, is wel een heel rare vraag. Ik zie dat Daniël begint te typen. ‘Hé Nina, dat is toevallig, ik dacht net aan je. Kun je ook niet slapen?’

Ik bijt op mijn onderlip en het zweet breekt me uit. Hoe bestaat het, ik zit met Daniël te chatten, midden in de nacht. En hij dacht net ook aan mij! Voor het me lukt om wat te schrijven, beantwoordt hij mijn vraag. ‘Ging al een tijd niet goed. We zijn uit elkaar. Tijdelijk of voorgoed? Gaan we zien.’

Appen in de badkamer

‘Lijkt me erg ingewikkeld.’ Ik schaam me dat ik niets beter weet te verzinnen. ‘Ja, vooral voor Diana, mijn jongste,’ schrijft Daniël. ‘Hoezo?’ wil ik weten. ‘Mist ze haar moeder erg?’

‘Het is vooral zo dat ze haar moeder juist nu erg nodig heeft,’ schrijft Daniël. ‘Ze vraagt zich de laatste tijd af of ze wel echt een meisje is.’

‘Echt?’ Ik schrik als tot me doordringt dat ik de woorden hardop heb uitgeroepen en vervolg snel, in stilte: ‘Wat toevallig. Mijn zoon is net verliefd op iemand die non-binair is en dat vind ik al verwarrend genoeg.’

‘Och joh, als dat alles is…’ Ik recht mijn rug, dit antwoord bevalt me niet. ‘Grapje. Snap goed dat dat lastig is. Al die genderissues zijn zo’n onbekende wereld voor ons, als semi-bejaarden.’ Hij zet er een smiley achter. ‘Klopt helemaal.’ Ook ik stuur een smiley en als Daniël daarna vertelt dat hij al een hele studie van dit onderwerp heeft gemaakt, tik ik: ‘Misschien kun je me eens vertellen wat je er allemaal over weet?

‘Doen we.’ Het blijft even stil, dan vervolgt hij: ‘Wat doe jij eigenlijk nog zo laat op?’

Een slechte slaper

Mijn vingers blijven boven de toetsen hangen. Zal ik iets zeggen over de ruzie met Thijs, dat hij hier juist zo luchtig over doet. Het zou me opluchten, maar het voelt ook een beetje als verraad. En ik ga nog liever dood dan dat ik eerlijk zeg dat ik sinds de overgang kamp met slaapproblemen. ‘Ik ben altijd al een slechte slaper geweest.’ Dat is niet eens een leugen.

‘Weet je wat daar de allerbeste remedie voor is?’ schrijft Daniël. Ik hou mijn adem in. ‘Meer hardlopen!’ Ik schiet in de lach, opgelucht én teleurgesteld dat we op ons vertrouwde gespreksonderwerp zijn uitkomen. ‘Ik ga weer proberen te slapen,’ besluit ik onze chat. Ik huiver opeens. Straks komt Thijs de badkamer in, wat moet ik dan in hemelsnaam zeggen? ‘Ja, ik ook. Welterusten.’ En dan, als ik al sta: ‘Nina, nog even?’

‘Ja?’

‘Waarom vroeg je dat eigenlijk, over mijn vrouw?’

‘O, zomaar.’ Mijn wangen beginnen te gloeien, ik voel me betrapt. Het blijf stil aan de andere kant. Dan zie ik dat hij weer begint te typen. ‘Ik vind jou ook heel leuk,’ lees ik. En dan, direct, gaat hij offline.

Volgende week: Kan Nina zich absoluut niet op haar werk concentreren. En dat valt ook haar leidinggevende op.

Over Nina

Nina (51), redactiemedewerker, woont samen met Thijs (53), stiefdochter Evi (24), zonen Ruben (16) en Kaj (13) en hun cyperse kater Harrie (2). Ze is nog altijd dol op Thijs. Toch wordt ze verliefd op iemand anders. En dat zet haar leven op scherp.