Richard Groenendijk: ‘Mijn kostuums zijn soms uitbundig, maar ze moeten wel een functie hebben’

1. Delfts blauw

“Ik verzamel al heel lang Delfts blauw. Het kleinste object is me het meest dierbaar. Dat is van onze overleden buurvrouw Marleen. Toen wij trouwden, mochten we bij haar iets uitzoeken. Dit is een tabakspot van haar vader die hij kreeg bij zijn afscheid als directeur van de NS.”

2. Hoed

“Voor mijn show maakte mijn kostuumontwerper Stefan een kroon van jeans. Na twee try-outs zei een kennis: ‘Die hoed aan het begin heb je niet nodig.’ Hij had gelijk, mijn kostuums zijn soms uitbundig, maar ze moeten wel een functie hebben. Nu staat-ie op een pruikenkop thuis.”

3. Designlamp

“Deze Pipistrello-lamp kocht ik 25 jaar geleden voor 450 gulden bij de Bijenkorf. Nu is deze klassieker bijna 1.500 euro waard, maar ik doe hem nooit weg. Het was destijds een enorme uitgave. Mijn moeder zei: ‘Je bent gek!’”

4. Pinkeltje

“Ik heb al mijn oude Pinkeltjes bewaard. Mijn ouders brachten me vroeger om de beurt naar bed. Mijn moeder is een echte verhalenverteller; bij haar was alles beeldend. Mijn vader had er duidelijk geen zin in; bij hem waren de verhalen opvallend kort. Later trapte ik daar niet meer in.”

5. Plopkap

“Ik mocht backstage verslag doen bij het Eurovisie Songfestival. En daar had ik de grote eer om de Britse Graham Norton te interviewen. Ik ben een enorme fan en vond het superspannend om te doen. Toen heb ik na afloop de plopkap van de microfoon met het Eurovisie-logo erop heel per ongeluk in mijn tas laten vallen. Haha! Die heeft nu een mooi plekje in mijn boekenkast.”

6. Konijn

“Dit beeld van een konijn kochten mijn man en ik in Canada. De kunstenaar was in het atelier en vertelde dat de naam Oops I dit it again en het dikke buikje stonden voor niet van de snoeppot kunnen afblijven. Daar herkende ik mezelf wel in. Vervolgens hebben we een maand met het zware beeld rondgereisd. Dit was het eerste kunstwerk voor ons nieuwe appartement in Rotterdam.”