PREMIUM
‘Of ik even normaal wil doen, want stel je voor dat haar vriendinnen me zo zien’
Hoe je te gedragen in het bijzijn van je puber... Soms is dat echt totaal onduidelijk.
Als moeder van een puberdochter lig je onder een vergrootglas. Papa komt overal mee weg, maar als moeder moet je vooral NORMAAL doen. Als in: niet opvallen. Dus laat die grote teddy jas, hippe laarzen en leuke baret maar liggen. Want: stel je voor dat haar vriendinnen je zo zien. Veel te opvallend. “Doe eens gewone kleren aan, net als andere moeders, ” kreeg ik laatst te horen. En je mag ook nooít roepen! Dus: ‘Joehoe!’ naar een vriendin die je verderop in de stad ziet, is absoluut uit den boze. Net als meepraten als ze met vriendinnen in de auto zit.
Jouw mening slaat nergens op
Als moeder mag je namelijk gezien worden (mits dus met saaie onopvallende kleding aan), maar vooral niet gehoord en je mag al helemaal géén mening geven! Want daar is niet om gevraagd en jouw mening slaat toch nooit ergens op, want je weet er dus echt helemaal niets van. En daarnaast ben je ook nog eens vreselijk ouderwets.
Totáál belachelijk
Maar het ergste, echt het allerergste is: dansen. Dansen op het straatfeest, op een verjaardag. Dansen als de vriendinnen aanwezig zijn. Het is allemaal: AWKWARD. Denk je zelf nog best aardig te kunnen dansen en sta je net lekker jezelf te wezen (ABBA is weer in, niet waar?) staat in no time de dochter naast je om je toe te sissen daar ONMIDDELLIJK mee op te houden. En dat ik haar TOTAAL (wat is het toch met dat overdrijven en overal zo’n drama van maken) belachelijk maak (eh, hoezo dan?). Maar als ze zelf een partij staat te twerken (op dit moment helemaal hip, google maar even) dan is dat gewoon volkomen normaal?
Sorry you lost me.
Klik hier voor meer Puberperikelen.
