Hoe de schrijfapp ChatGPT het klaslokaal heeft bereikt

Ik kwam de werkruimte binnen en zag een collega geconcentreerd turen naar een tekst op haar laptop. ‘Kijk jij hier eens naar,’ vroeg ze me. Ik las een tekst over de rol van de missionering in de late middeleeuwen. Ik zag geen rare dingen. Prima tekst. Dat meldde ik mijn collega. Triomfantelijk keek ze me aan. Precies! Niks mis mee toch? Dit is geschreven door ChatGPT! Binnen een paar seconden. Ah, riep ik verrast, de schrijfapp! Ik had het nieuws erover de laatste tijd op de voet gevolgd, maar had het zelf nog niet uitgeprobeerd. Gewoonweg geen tijd gehad. Maar de urgentie er iets mee te doen voelde ik des te meer. Evenals mijn collega. We bogen ons nog maar even over de chatbot-tekst. Nee echt, niks mis mee. Verontrustend.

Tijdmanagement ten top

Want wat moeten wij docenten hier nou mee? Al voor de kerstvakantie had ik een paar teksten van niet al te schrijfvaardige bovenbouwers met gefronste wenkbrauwen gelezen. Ik voelde dat er iets niet klopte. Geen kromme zinnen, bovengemiddelde woordkeus, geen spelfouten en heldere opbouw. Was er opeens een schrijver geboren? Dat kan hè, dat het opeens na jaren schrijfonderwijs kwartjes regent. Spreekwoordelijk, bedoel ik. Dat alles op miraculeuze wijze op zijn plek valt en er smetteloze teksten worden geschreven. Maar die kans is echt heel klein, zo weten we uit ervaring.
De kans dat die kleine slimme ratjes hun docenten een loer draaien met een door de chatbot gegeneerde tekst is vele malen groter. En geef ze eens ongelijk: de digitaal opgevoede jeugd maakt gewoon gebruik van weer een fantastische tool om het leven te vergemakkelijken (frauderen met proefwerken is trouwens van alle tijden, maar dit terzijde). Met een druk op de knop krijg je binnen seconden een goede tekst en wordt je huiswerk gemaakt. Tijdmanagement ten top! En nog gratis ook. ChatGPT is niet voor niets een hit van jewelste.

De NOS kopt: ChatGPT glipt langs docenten. In het artikel lezen we onder meer dat de plagiaatdetectie machteloos staat tegenover dit digitale fenomeen dat zelf teksten genereert. Docenten maken zich zorgen. Dus school: word wakker! Overheid: doe iets! In Australië worden schrijfopdrachten weer ouderwets met pen en papier gemaakt. Idee? Misschien zijn er andere oplossingen. Maar die nerds in Silicon Valley zitten ook niet stil! Wat zij bedenken gaat in no time viraal.

Later in klas 5, toen ik vertelde dat de eerstvolgende opdracht het schrijven van een beschouwing is, refereerde ik aan de chatbot. Ik was benieuwd naar een reactie. En die kwam na een diepe stilte: ‘Mevrouw! Weet u daar dan van? O jee, dat hadden we niet verwacht. Hoe lang weet u er al van?’ Hun gezichten spraken boekdelen. Ze waren echt verrast. Dat ouwe mens, hoe kon dat nou? En zag ik daar iets van een lichtrode zweem over de wangen gaan? Wordt vervolgd.