‘Behalve intelligent is Roel puur, oprecht, lief en grappig. Hij is ontzettend attent en altijd bereid me te helpen’

“Na afloop van een tv-project waar we aan meewerkten, raakten Roel en ik diepgaand in gesprek over de dood van onze vaders, die kort na elkaar in 2017 overleden. Allebei hadden we heel creatieve, muzikale vaders die ons inspireerden. Het bood troost dat er zo veel herkenning zat in ons verdriet. Van verliefdheid was op dat moment totaal geen sprake. Daar stond ons hoofd ook helemaal niet naar. Mijn vader was een kleurrijke man die in alles wat hij deed zijn hart volgde. Vroeger bij ons thuis werden geregeld muziekfeesten gegeven. Dan zaten we ’s morgens nog in pyjama met onze viool en cello samen met papa en zijn muzikale vrienden muziek te maken. Dat ging van jazz tot opera.”

Persoonlijke ontwikkeling

“Al jong besloot ik dat ik de muziekwereld in wilde. Ik heb als celliste en zangeres zowel in bandjes als met klassieke orkesten gespeeld. Rond mijn dertigste ben ik een bemiddelingsbureau begonnen voor muzikanten en zangers uit elk genre. Daar is van alles uit voortgekomen. Van papa leerde ik dat echt succes zit in hoe je je voelt bij wat je doet. Als je iets met liefde en aandacht doet, er blij van wordt en er ook nog wat mee verdient, dan zit je goed. Maar die visie, die bezieling, mis ik nogal eens in de huidige muziekwereld. Te vaak worden er concessies gedaan voor de commercie. Artiesten die daarin meegaan en denken dat geld en roem ervoor zorgen dat ze zich alsnog goed gaan voelen, vergissen zich volgens mij.

Als je op die manier succes boekt, is dat bijna een recept voor eenzaamheid en depressie. Doordat ik dat veel om me heen zag gebeuren, ben ik me ook op coaching gaan richten. Ik kan mensen helpen met het verbeteren van hun presentatie, zangtechniek of business skills, maar het accent ligt steeds meer op persoonlijke ontwikkeling. Dáár ligt de basis. En dat is uiteraard niet alleen voor artiesten zo. Ik coach face to face, maar ook online.”

Pittige tijden

“Roel begrijpt waar ik mee bezig ben, want sinds de dood van zijn vader en zijn scheiding is hij ook bij zichzelf naar binnen gaan kijken. Op een gegeven moment hebben wij onze fijne gesprekken voortgezet en nadat we geen van beiden meer in een relatie zaten, kwam voor ons de weg vrij voor meer dan vriendschap. Behalve intelligent is Roel puur, oprecht, lief en grappig. Hij is ontzettend attent en altijd bereid me te helpen bij mijn muzikale projecten. Deze coronatijd is voor ons allebei pittig. Ik ben een optimist en kan goed schakelen, maar doordat grote projecten werden afgeblazen, zakte de moed me af en toe in de schoenen.

Ook voor Roel zijn het onzekere tijden. Daar kunnen we best sip en kribbig van worden. Zeker als je even zonder werk zit, ga je onwijs op elkaar letten. Dan kan het knallen. Dat is niet leuk, maar meestal wel nuttig. Door erover te praten, komen dingen sneller boven tafel. Soms reageer ik heftiger dan past bij het moment. Daar wijst Roel me dan op. Dat ik iets bij hém neerleg, wat niet bij hem hoort. Daar moet ik hem dan gelijk in geven. Soms heeft het maar voor twintig procent met hem te maken en met tachtig procent met iets van vroeger dat dan kennelijk werd getriggerd.”

‘Liefdesrelatie is een goede leerschool’

“Als coach ken ik al die innerlijke mechanismen, maar dat behoedt me nog niet altijd voor de valkuilen ervan. Door ook naar mezelf te kijken, blijf ik leren en groeien en kan ik anderen weer beter helpen. Een liefdesrelatie is sowieso een goede leerschool. Zelf ben ik een prater en ik stimuleer Roel ook om zo veel mogelijk met me te delen, zodat we elkaar op een steeds dieper niveau leren kennen. Soms komen we een pijnpunt tegen waar ieder afzonderlijk naar moet kijken. Ik woon op Schiermonnikoog en Roel in Haarlem, dus indien gewenst kunnen we ons daarvoor in ons eigen domein terugtrekken. Niet dat we alleen maar in onszelf aan het graven zijn, hoor, we kunnen met z’n tweetjes ook dubbel liggen van het lachen. En we zijn een superklusteam. Huizen renoveren en tuinieren kun je echt aan ons overlaten.”

Knuffelen op schoot

“De twee zoontjes van Roel zijn acht en negen jaar. In het begin was het even de kat uit de boom kijken, maar al de tweede keer dat we elkaar zagen, durfden ze zich volledig te geven. Kwamen ze bij mij op schoot zitten en knuffelen. Het belangrijkste familielid dat ík inbreng, is mijn hondje Tommi. Hoewel Roel helemaal geen hondenmens was, kan het me ontroeren als ik zie hoeveel hij van mijn hondje houdt.

Zelf ben ik nooit moeder geworden, maar wat ik zijn kinderen zou willen meegeven, is hetzelfde dat ik mijn cliënten, Roel, mezelf en eigenlijk iedereen op het hart wil drukken: ‘Mens durf te leven!’ De tekst van dat aloude lied is me uit het hart gegrepen. Het gaat erover dat je, zoals mijn vader deed, je eigen gevoel moet volgen. We zoeken ons geluk vaak in applaus en lof van de buitenwereld, maar daar is het niet te vinden, want het zit in onszelf. Vandaar dat wat mij betreft de laatste zin van dat lied de spijker op zijn kop slaat: ‘Wat je zoekt, kan geen ander je geven, mens durf te leven!’”

Basja over haar relatie met Roel

Hoe maak je het weer goed na een aanvaring?

“Door even de tijd te nemen voor zelfreflectie, zodat we het daarna op een liefdevolle manier kunnen uitpraten. Daarbij mag een knuffel uiteraard niet ontbreken.”

Hier komen we niet uit…

“Ik ben ervan overtuigd dat we overal samen uitkomen, omdat we graag leren en veel bespreekbaar maken. Bovendien denken we over veel zaken hetzelfde. Zo zijn we allebei vegetariër, zijn we nieuwsgierig naar elkaars muziekstijlen, delen we de liefde voor de natuur en ga zo maar door.”

Is Roel romantisch?

“Op zijn manier. Hij is attent en gul met complimenten. Dat vind ik wel een vorm van romantiek. Roel kan zelf ook koken, maar ik kook het meest. Hij is altijd complimenteus over mijn kookkunst. Juist omdat hij zo geniet van wat ik hem voorschotel, is het voor mij heel dankbaar om voor hem te koken.”

Wie van jullie kan het beste boos zijn?

“Het heftigst? Ja, dat ben ik, maar negen van de tien keer ben ik dan vooral boos op mezelf.”

Waar zijn jullie over tien jaar?

“Waar het leven ons brengt, haha. Daar hebben we geen vastomlijnd plan voor klaarliggen. Door corona weten we al niet eens hoe de dag van morgen eruitziet, laat staan op de lange termijn.

Plannen om te gaan samen­wonen?

“Voorlopig niet, maar ik zou me kunnen voorstellen dat mijn huis op Schiermonnikoog misschien ooit een zomerhuis wordt en dat wij ons ergens vestigen in een boerderij dicht bij de natuur.”