PREMIUM
‘Als ik de trap omhoog kom, zie ik haar slaapkamerdeur snel dicht gaan’
Josephine moet even wennen aan het feit dat haar dochter opeens wel heel erg op haar privacy is gesteld.
‘Mam, zullen we gewoon doen dat jij je druk maakt om jóuw leven en dat ik me lekker druk maak om míjn leven?’ Sneert mijn dochter op een donderdagochtend. Ik moet deze opmerking even laten landen. Wat ging er mis? Wat heb ik gezegd? Huh? Maar dan weet ik het… het is Magister.
Die app check ik in de ochtend regelmatig omdat ik haar anders onterecht wakker maak (eerste uur vrij) of juist niet terwijl het wel had gemoeten (eerste uur gewoon les). Vanmorgen zag ik dat ze gewoon het eerste uur Duits had en bij de vraag of ze niet de deur uit moest, kreeg ik dus bovenstaande opmerking. Blijkt dat leraren ook mailen in plaats van dat ze het in de app aanpassen. Tja…
Slaapkamerdeur dicht
Ik merk sowieso dat mijn dochter nogal op privacy gesteld is tegenwoordig. Als ik de trap omhoog kom, zie ik haar slaapkamerdeur snel dicht gaan en toen ik op mijn thuiswerkdag even beneden kwam lunchen en gezellig naast haar kwam zitten, verzuchtte ze: ‘Dan ga ik wel naar boven!’
De badkamer durf ik al helemaal niet meer in. Als daar de deur dicht zit en ik hoor haar dan is het zéker niet de bedoeling dat ik binnenkom. Doe ik dit wel dan volgt er een hoop gegil en geduw tegen de deur. Het zou toch wat zijn dat ik haar bloot zie, dat moet worden voorkomen.
De opmerking dat ze veertien jaar geleden bloot uit mijn buik kwam, helpt ook niet. Andersom is het overigens geen probleem. Als zíj iets nodig heeft of wil vragen trekt ze rustig de toiletdeur open of gaat ze naast de douche staan.
'Doe je even wat anders aan?’
Nu snap ik dat het andere tijden zijn. Dat toen wij topless op het strand lagen er geen mensen waren met mobiele telefoons, dat we niet zo op onze hoede hoefden te zijn, maar dit slaat toch een beetje door vind ik. Ik wil haar zo graag leren dat ze blij mag zijn met haar lijf, dat ze er goed voor moet zorgen en dat ze er trots op mag zijn.
Blijkbaar denkt zij er anders over. En nu moet ik me dus vooral bemoeien met mijn eigen leven en zeker niet met het hare. Eind van de dag hoor ik haar in de badkamer bezig en als ik naar boven loop, zwaait voor de verandering eens de deur open. ‘Mam, Wouter komt vanavond langs, kan jij dan even wat anders aan? Liever geen jurk, doe maar een skinny jeans ofzo. Anders zie je er zo moeder-achtig uit.’
Ik glimlach lief naar haar en zeg: ‘Schat, maak jij je lekker druk om jouw leven, dan maak ik me druk om de mijne.’
