‘Vrouwen zijn beter in woorden, mannen in aanraken’

Ik houd helemaal niet van ruzie. Mijn automatische reactie is om dan te gaan sussen of bemiddelen en iedereen weet dat dit zelden lukt.

Vanwege mijn beroep als relatietherapeut worden er vaak ruzies uitgevochten waar ik noodgedwongen bij zit. Mijn taak is dan om de een duidelijk te maken dat de ander het in wezen goed bedoelt, ook al komt het er misschien wat rottig uit.

Het zien van goede bedoelingen kost tijd

Bij mijn kinderen hielp dit al meestal niet. Als ik uitlegde dat degene die een mep had gegeven, eigenlijk bedoelde te zeggen dat ze mee wilde spelen, bleek de ander haar weggeduwd te hebben en werden ze vervolgens beiden boos op mij, omdat ze allebei vonden dat ze altijd de schuld kregen. Het zien van goede bedoelingen kost tijd.

Winnaar en verliezer met ongelijk

Ook bij mijn cliënten moet ik daar niet te snel mee aankomen. Ze willen eerst aan mij duidelijk maken dat de ander fout zit. Ze hebben hem dat thuis al vaak uitgelegd, maar hij wil het maar niet begrijpen. Dus als ik nu hun kant kies, kan ik het hem uitleggen. Als ik dat doe, geef ik iemand gelijk en is er een winnaar en een verliezer met ongelijk. De kans is vervolgens groot dat ik de verliezer niet terugzie, dus dat de winnaar uiteindelijk ook verliest of zijn gelijk in zijn eentje moet koesteren.

Ruzies los je niet op door je gelijk af te dwingen. Of zoals mijn collega relatietherapeut Alfons Vansteenwegen het ooit formuleerde: ‘Als een van beiden wint, verliest de relatie.’ Maar als het niet om winnen gaat in een ruzie met je geliefde, waar gaat het dan wel om?

Lees ook:
Annette: ‘Het is kerst en dat betekent veel liefde en af toe kibbelende kinderen’

Ruzies zijn wanhopige pogingen

Ruzies zijn meestal wanhopige pogingen om de ander te bereiken, om door hem gezien, gehoord en begrepen te worden. Als dat niet lukt, word je bang of verdrietig. Je gaat harder overtuigen en roepen en juist daardoor word je nog minder gehoord. Dus word je boos, want boosheid is een krachtiger en minder pijnlijk gevoel dan verdriet of angst.

In therapie probeer ik juist bij die zachtere emoties te komen die met boosheid overdekt zijn. Die roepen namelijk meer begrip op bij bij de ander dan harde boosheid. En als je begrepen wordt, hoef je niet langer te schreeuwen of te vechten. Dit klinkt makkelijker dan het is. Soms vertrouw je de ander niet met jouw zachtere gevoelens. Dan laait door alle begrip heen de strijd ineens weer op en moet er gewonnen worden. Daarbij kunnen woorden veel verhullen of beschadigen.

Voor vrouwen moeilijker dan voor mannen

Soms, als praten het alleen maar ingewikkelder maakt, vraag ik paren hun mond te houden en contact te zoeken zonder woorden. Dat is voor vrouwen meestal moeilijker dan voor mannen. Vrouwen zijn beter in woorden, mannen in aanraken. De bedoeling is hetzelfde: ik wil dat we weer goed zijn met elkaar. Daarvoor is het belangrijk elkaars taal te verstaan. Met of zonder woorden.

Deze column van Annette verscheen eerder in Margriet 01 – 2022. Dit nummer nabestellen kan via lossebladen.nl.

Over columnist Annette Heffels

Annette Heffels is psycholoog. Ze studeerde pyschologie aan de Rijksuniversiteit van Utrecht en specialiseerde zich als psychotherapeut. Ze is getrouwd en heeft een zoon, twee dochters en een kleinkind. Lees hier alle columns van Annette