De man geeft meningen en legt uit. Hij neemt aan dat dit van hem wordt verwacht

Een van de eerste dingen die ik ontdekte toen ik me ging bezighouden met relatietherapie was dat mannen heel veel praten. Tot die tijd wist ik dat niet. Ik dacht altijd dat vrouwen meer praatten. Dat was trouwens de gangbare mening. Vooral onder mannen. Zij noemden dat praten van vrouwen gekscherend en niet gemeen bedoeld ‘kletsen’.

‘Geen prater’

Vrouwen gingen er zelf trouwens ook van uit dat zij praatten en hun man niet. Tijdens het eerste therapiegesprek met een echtpaar noemen vrouwen dan ook vaak als belangrijkste probleem: ‘Mijn man is geen prater.’

Vervolgens praat de man de rest van het uur vol. Ik hoef daarvoor over het algemeen nauwelijks vragen te stellen. Een of twee is genoeg voor drie kwartier uitleg. Een uitleg overigens waarin de vrouw van de prater niet zichtbaar geïnteresseerd is. Dat komt, verklaart ze, omdat ze met ‘praten’ niet uitleggen bedoelt en ook niet adviseren of een verslag over oppervlakkige zaken. Ze bedoelt ‘echt praten’ over gevoelens: die van haarzelf en die van hem. Daar heeft de man dan weer minder interesse in. Vooral omdat hij in zo’n diepgaand gesprek vaak te horen krijgt wat hij volgens haar niet goed doet. Vast allemaal waar, maar niet echt fijn om te horen.

Dus praat hij liever tégen dan mét. En op den duur, als hij bij het praten te veel wordt onderbroken of te vaak hoort dat hij er niets van begrijpt, houdt hij liever zijn mond. Althans, thuis, tegen zijn eigen vrouw.

Verwachtingen

Wat ik zag in mijn relatietherapieën vond ik bevestigd in de boeken van Deborah Tannen, de Amerikaanse psycholinguïst die bestudeerde hoe mensen met elkaar of tegen elkaar praatten. Zij observeerde dat op een vergadering van mannen en vrouwen de mannen veel meer aan het woord waren dan de vrouwen. Bovendien was de langste spreektijd van vrouwen meestal nog korter dan de kortste spreektijd van mannen.

Ook in een informeel gezelschap van mannen en vrouwen praat de man meer. Hij geeft ook hier meningen en legt uit. Hij neemt aan dat dit van hem wordt verwacht, dus als hij in therapie komt met zijn vrouw omdat hij niet praat, neemt hij ook uitvoerig het woord.

Nieuwsgierig

Dat de enige situatie waarin de man zwijgt, is als zijn vrouw zijn enige toehoorder is die bovendien ook van tijd tot tijd iets wil zeggen, zie je het duidelijkst in een restaurant. Daar zit altijd wel een aantal paren tegenover elkaar te zwijgen. Niet allemaal gelukkig. Er zijn ook paren die elkaar nog niet zo lang kennen en die nog nieuwsgierig zijn naar elkaar. Zij praten en luisteren afwisselend. Ik hoop dan altijd maar dat ze in de jaren die volgen nieuwsgierig blijven. Allebei naar elkaar.

Want iedere prater heeft een aandachtige luisteraar nodig.

Meer weten over Margriet Winterfair? Ga naar margrietwinterfair.nl.

Over columnist Annette Heffels

Annette Heffels is psycholoog. Ze studeerde pyschologie aan de Rijksuniversiteit van Utrecht en specialiseerde zich als psychotherapeut. Ze is getrouwd en heeft een zoon, twee dochters en een kleinkind. Lees hier alle columns van Annette