We waren met de Dots nog één keer aan het sprinten op het podium in loeistrakke pakken en op hoge hakken

Op de vraag ‘Hoe heb je het allemaal beleefd?’ is mijn antwoord: “Ik wéét het niet!”

De afgelopen zes weken zat ik in de voorbereidingsbubbel van ons afscheidsconcert dat zondag door Omroep Max werd uitgezonden. Ik heb het zelf nog niet gezien, alleen nog maar wat stukjes audiomix beluisterd en daar mijn visie op gegeven. Ik was alweer in een tv-studio een programma aan het opnemen, dus in de pauzes moest ik de mix op afstand beoordelen en van commentaar te voorzien.

Lachsalvo's

Tijdens de hectische dagen vóór Symphonica in Rosso arriveerde mijn beste vriendin uit de Verenigde Staten met haar man, zoon en kleinzoon. Zij slaapt met haar man aan de overkant in een hotel en de jongens logeren bij ons in ons poppenhuisje. De keuken bij mij op de eerste verdieping is de lokale bar geworden én de ontbijt- en lunchplek. Als ik ’s morgens de deur uit ga, galmen de lachsalvo’s al door het trappenhuis en ’s avonds laat word ik liefdevol onthaald als de Amerikanen in het goede gezelschap van mijn gezin aan de gin-tonics zitten. Ik blijf een uurtje meelachen en dan trek ik me weer terug.

Er waren twee dagen om het concert voor televisie te monteren en om het geluid van het European Pop Orchestra, de Sven Hammondband en de Dots te mixen. Dag en nacht is er doorgewerkt door fantastische talentvolle mensen die we al jaren kennen.

Nog een paar dagen

Nu is het afscheidsconcert alweer uitgezonden zonder dat ik het heb kunnen zien en ik weet nog stééds niet hoe het eigenlijk is gegaan. Het was hard werken met alle nieuwe blokken met nieuwe liedjes, gasten, kledingwissels en waar moeten we op, wat komt hierna..? Tijd voor elkaar was er eigenlijk niet. We waren met z’n vijven nog één keer aan het sprinten op het podium in loeistrakke pakken en op hoge hakken. Geen tijd om stil te staan bij wat er gebeurt, maar ademhalen en door. Na afloop raakten mijn zussies en ik elkaar kwijt bij de borrel en nu heeft Chela een lunch georganiseerd om even met elkaar te zijn, maar ik moet werken vandaag. Nog een paar dagen en dan ligt de agenda van mijn leven open en leeg te zijn. Heerlijk.

Het enige wat ik me van het concert echt kan herinneren is dat ik ineens mijn dochters en hun possie tussen het publiek zag. Geen idee hoe het kwam maar mijn blik werd er automatisch heengetrokken. Gisteravond, terwijl de show werd uitgezonden en ik nog aan het werk was kreeg ik een appje toegestuurd van een vriendin. Een foto van haar televisiescherm tijdens het concert. Niet alleen ik, maar ook de regisseur was blijkbaar gelokt door het stralende licht dat om die kinderen heen hangt. Prominent stond het hele zootje in beeld, uitzinnig dansend en meezingend.

Even napraten

Het is een prachtig beroep, maar je moet wel de tijd hebben om het mee te maken. Gelukkig hoor ik net dat mijn werk voor vandaag is afgezegd dus ik kan toch naar Chela’s lunch. Even napraten, even horen hoe ik het allemaal heb beleefd.

Over Angela Groothuizen

Duizendpoot Angela Groothuizen is actrice, presentatrice, dagvoorzitter, zangeres, columnist, theatermaker, jurylid én bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand. Angela is geboren in Alkmaar, woont in Amsterdam en heeft twee dochters. Iedere dinsdag lees je Angela’s nieuwste column op margriet.nl/angela Je kunt Angela ook volgen op Instagram en op Twitter via @angelagroothuiz of @dollydotsofficial