PREMIUM
‘De gouden jaren waarin we als dodelijk vermoeide ouders op een roze wolk zaten’
Het land gaat weer langzamerhand open, maar helaas nog niet voor ons, de theatermakers en muzikanten. Een zaalbezetting van een derde is niet haalbaar voor grote producties. Daar moet geld bij en na twee jaar amper te hebben gewerkt is het geld bij veel acteurs, muzikanten en impresario’s wel op.
Gelukkig is er wel weer wat straatleven. Ik woon in het centrum van Amsterdam en na anderhalf jaar zondagse rust op de grachten is het gezellig om te zien dat hoe gasten en horeca zich weer op elkaar kunnen uitleven. De bloedjes vertrekken opgetogen naar de bioscoop en ik ga vanavond voor het eerst weer eens uit eten. Ik heb er enorme zin in, maar ik had toch liever in Groningen voor een uitverkochte zaal gezongen. Tsja.
Atelier vinden voor m'n bloedje
Maar ik zal de tijd hard nodig hebben, want sinds een paar dagen weet ik dat ik al over zeven weken uit dit huis moet zijn. Oei! Hoe gaan we dit oplossen in de overhitte Amsterdamse woningmarkt? Eerst maar een atelier vinden voor mijn jongste bloedje die drie exposities bij elkaar moet schilderen. Optimistisch als ik ben, probeer ik haar gerust te stellen - “Het komt allemaal goed.” - maar helemaal zeker ben ik er zelf niet van en het bloedje wéét het.
Samen met bloedje en smulprins loop ik door de overvolle rommelzolder. Alles moet weg, maar waar beginnen we? Stellingkasten vol onverklaarbare rommel, dozen met onverkochte cd’s en boeken, kerstversiering waarmee je de Kalverstraat zou kunnen volhangen en talloze dozen met foto’s. Duizenden foto’s.
Lees ook: Angela over The Voice: ‘Ik zit hier woedend na te trillen’
Foto's van ex-vriendjes
Ze gaan allemaal door mijn handen en uit alle fotomapjes kies ik er één of twee, om de herinnering te bewaren. Ik neem er een fotootje van met mijn telefoon en hoop dat ik daar wat aan heb als ik eenmaal oud en vergeetachtig ben.
De foto’s van mijn lieve ex-vriendjes vanaf mijn zeventiende heb ik altijd bewaard. Ik maak een foto en stuur ze op naar de mannen. Ze zijn me bijna allemaal dierbaar gebleven. De herinneringen vullen me met liefde, ze hebben me gevormd tot wie ik ben. De foto’s van een jonge smulprins en mij ontroeren me ook. Wat waren we knap en verliefd. De zwart-witkiekjes uit mijn jeugd gooi ik niet weg. Die fijne jeugd in dat grote drukke gezin... Het papier alleen al draagt herinneringen.
Drie seconden volmaakte liefde
De mooiste foto’s zijn van ons gezinnetje. De gouden jaren waarin we als dodelijk vermoeide ouders op een roze wolk zaten met onze twee bloedjes. Wat een mooi leven delen we toch met elkaar. Ik vind een afdruk van toen ik nét voor het eerst moeder was geworden. Ons kleine meisje kwam vijf weken te vroeg op de wereld. Ik mocht haar drie seconden vasthouden, één fotootje en toen werd er ingegrepen. Ze was te klein, dus ze moest in een couveuse. Maar die ene foto heeft dat moment gevangen; drie seconden volmaakte kalmte en liefde in alle hectiek. Opgetogen stuur ik mijn bloedje de foto op.
“Mam! Ik héb die foto al tig keer van je gekregen. Ik wéét dat ik ben geboren.”
Over Angela Groothuizen
Duizendpoot Angela Groothuizen is actrice, presentatrice, dagvoorzitter, zangeres, columnist, theatermaker, jurylid én bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand. Angela is geboren in Alkmaar, woont in Amsterdam en heeft twee dochters. Iedere dinsdag lees je Angela’s nieuwste column op margriet.nl/angela Je kunt Angela ook volgen op Instagram en op Twitter via @angelagroothuiz of @dollydotsofficial
