Bootjes varen door de grachten, mensen in T-shirts en zomerjurkjes komen voorbij slenteren. Zomer in november. Tssssss

Nou! Daar was-ie dan… de gevreesde mail van de energiemaatschappij. Mijn contract loopt af, dus moeten we een nieuw maandbedrag gaan betalen. Er staat nog niet in hoeveel het nieuwe termijnbedrag wordt, maar we houden ons hart vast. Ondertussen hebben het jongste bloedje en ik er een sport van gemaakt om zo veel mogelijk te bezuinigen op gas en elektriciteit. We werken alle twee thuis, dus moeten we slim omgaan met gas en licht anders loopt het de spuigaten uit.

Er wordt ultrakort gedoucht en slechts één keer per dag, de droger wordt amper gebruikt dus net als vroeger in mijn ouderlijk huis heb ik een rek hangen in het trapgat waar de schone was heerlijk ruikt. We hebben dekens voor ’s avonds op de bank, pantoffels en warme sokken. We wonen in een monument, dus overal zit enkel glas, maar we hebben dikke isolerende gordijnen (op haperende gordijnrails …) waarmee we straks - als het echt koud wordt - in ons poppenhuisje de boel gaan proberen warm te houden.

Oude kozijnen met enkel glas

De verhuurder vertelde me dat ze bij de renovatie álles moesten hergebruiken, niets mocht worden vervangen. Het art -decobalkonhek laat al maanden op zich wachten omdat het van hout is en het straks toch veilig moet zijn. Dus wordt het oude rotte hek stukje bij beetje gerepareerd door een vakman. Alles voor het monument. Het is belangrijk om monumenten te koesteren, maar stokoude kozijnen met enkel glas gaan de winterse kou helaas niet buiten houden. De ‘Bob de Bouwers’ hebben de boel zo goed mogelijk gerenoveerd, maar ik ben enorm benieuwd wat ons te wachten staat deze winter.

Zou die winter eigenlijk ooit nog komen? De klimaatcrisis is ons nu enorm aan het helpen de energiecrisis betaalbaar te houden. De lucht boven onze hoofdstad is blauw, witte geveltjes schitteren in de zon. Bootjes varen door de grachten en als we uit het raam kijken zien we alle mensen in T-shirts en zomerjurkjes voorbij slenteren. Zomer in november. Tssssss.

Mensen bespieden

Mijn bloedje en ik drinken een kop koffie voor het grote venster dat uitkijkt op een heel druk stukje Amsterdam, de ramen staan wijd open, de herrie van straatmuzikanten, het carillon, een bellende tram, politie, brandweer en de vele mensen beneden; het is indrukwekkend maar alles went.
We houden ervan om mensen uitgebreid te bespieden en te bedenken hoe de verhoudingen liggen. We zien een jongeman ongedurig links en rechts kijken. Zou hij nu bij die hele groep jongeren horen? Is het een leerling of een jonge leraar? Zijn het Duitsers of Denen?

De jongeman wil niet echt bij de rest horen zo te zien en het lijkt alsof hij alvast een route aan het uitzoeken is op zijn telefoon. Hij is ongedurig en wil vertrekken, maar de groep staat al dik 25 minuten te lummelen op de hoek. Als de leraren zich bij de groep voegen, ontstaat discussie… gaan ze links de grachtengordel op of toch rechts naar de Wallen? De jongen wijst naar rechts en de leraren vinden het prima. Hij kijkt heel tevreden als hij voor de troepen uit de weg wijst naar de rosse buurt. Tenminste dat denken wij. Misschien gaan ze wel naar het Allard Pierson museum. Zou ook kunnen. Wij gokken van niet.

Met dit tableau vivant voor de deur komen we de winter wel door.

Over Angela Groothuizen

Duizendpoot Angela Groothuizen is actrice, presentatrice, dagvoorzitter, zangeres, columnist, theatermaker, jurylid én bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand. Angela is geboren in Alkmaar, woont in Amsterdam en heeft twee dochters. Iedere dinsdag lees je Angela’s nieuwste column op margriet.nl/angela Je kunt Angela ook volgen op Instagram en op Twitter via @angelagroothuiz of @dollydotsofficial