Alexandra ging alleen op reis: ‘Natúúrlijk kon ik alles gewoon vinden, maar die stress vooraf…’
In Margriet 33 staat een goed artikel over solo reizen: in je eentje eropuit, reizen met jezelf. Uit onderzoek is gebleken dat deze soloreizigers vooral vrouwen van rond de 47 zijn en dat dat er steeds meer worden.
Stress vooraf
Een van de tips? Dicht bij huis beginnen. Goeie. Toen ik vijftig werd, kreeg ik van mijn vriendinnen en vrienden een reisje naar Ibiza cadeau, een yogaweek (die staat ook in het artikel! Echt origineel ben ik niet, haha). Ik heb ooit wel alleen gereisd, jaren geleden, dus ik dacht: appeltje eitje. Maar alleen al het huren van een auto bezorgde me zó veel stress, dat het haast niet leuk meer was. Eenmaal daar lukte het me natúúrlijk gewoon om de locatie te vinden en kon ik natúúrlijk het kantoortje vinden en ging alles met het rijden in een vreemde auto natúúrlijk ook gewoon goed. Maar die stress vooraf…
Solo reizen
Laatst heb ik het beter gedaan. Het kwam ineens goed uit om een weekendje weg te gaan. Alleen. Er was even niemand die me nodig had en ik had enorme zin om ertussenuit te zijn. Het werd kamperen op Terschelling. Wat was ik daar lang niet geweest. Mijn hele jeugd gingen we erheen, ik heb er zo veel mooie herinneringen aan.
Los van je besognes
En zo kwam het dat ik op een vrijdagochtend heel vroeg naar Harlingen reed, de auto parkeerde en naar de haven liep. Alles in één keer gevonden en geen centje pijn. Tip: als je naar Terschelling reist, neem dan de ‘langzame’ boot en niet de sneldienst. Want eenmaal op de boot begint je vakantie al. Langzaam verdwijnt het vasteland en heb je zo’n twee uur de tijd om helemaal los te komen van al je besognes.
Ik genoot, keek naar de meeuwen die boven de slipstroom hingen achter de boot aan. Het grijzige water van de Waddenzee en een voorzichtig zonnetje dat doorbrak en voor een prachtige zilverglans op het water zorgde. Ik voelde een glimlach op mijn gezicht tevoorschijn komen. Terschelling, here I come!
Strand
Het weekend bestond uit oude vrienden bezoeken en bijkletsen, zwemmen in zee, het hele eiland over fietsen en genieten van de geuren van de duinen, het bos, versgemaaid gras, geteerd hout… heerlijk. Vroeger was het eerste fietsritje altijd de badweg af en naar het strand van Hoorn. Dus daar begon ik nu ook mee. En als je dan dat duin over klimt en het uitgestrekte strand ziet met dat mooie witte zand, wow!
Geen afleiding
Knerpende fietsbanden op de schelpenpaadjes, de vogels die behoorlijk kabaal maakten, de koekkoek in het bos… ik genoot enorm van alles. Op het drooggevallen wad zag ik de sporen van pieren, schelpen, zeekool en de wadvogels die op zoek naar voedsel waren. Later las ik in dat bewuste artikel (Margriet 33 ligt vanaf vandaag in de winkel) een stukje van Irene Herbers, die het boek Hoe reis ik solo? schreef. Ze zegt: “Als je solo reist, is er geen afleiding van een reisgenoot, daardoor beleef je alles heel bewust en intens.” En dat heb ik gemerkt. Mijn volgende tripje is gezellig samen met mijn man, maar zo af en toe een weekendje solo, dat houden we erin.
Alexandra
Alexandra Holscher (54), eindredacteur, is getrouwd en moeder van drie kinderen (17, 20 en 22). Naast haar werk is ze mantelzorger voor haar moeder van 94. Om te ontspannen doet ze aan yoga, bootcamp en zingt ze in een koor. Ze houdt van films kijken en ‘met haar handen bezig zijn’.
Artikelen van Margriet.nl ontvangen in je mailbox?
Schrijf je in via margriet.nl/nieuwsbrief.
Beeld | Getty Images
