‘Botox, haartransplantaties...  Ik wil niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar toen had je deze keuzes überhaupt niet’

Ik zag Rafael Nadal lekker tennissen op tv en het viel me op dat hij best een grote kale plek op zijn hoofd had. Het kale plekje viel des te meer op omdat hij een haarband om zijn hoofd had en die fungeerde als een soort nadrukkelijke cirkel om het kale plekje heen.

Minder haar bij elke prijs

Wat sympathiek dat hij geen haartransplantatie heeft gedaan, was de eerste gedachte die bij me opkwam. Toevallig stond vlak erna in de krant een foto-overzicht van allerlei prijzen die Nadal in de wacht had gesleept en met elk jaar en elke prijs zag je minder haar op zijn hoofd zitten. Hij was begonnen met, wat je noemt, goed haar. Een leuke, krullerige mop. Nu was het een kleiner bosje.

Ik zou het ook doen, als man

Het is natuurlijk eigenlijk raar dat ik dacht: wat sympathiek dat hij geen haartransplantatie heeft gedaan. Ten eerste: waarom is dat sympathiek? Is het dan dus onsympathiek om wél nieuw haar te willen? Natuurlijk niet. Ik zou dat ook willen, als ik kaal werd, als man. Als het je stoort, je vindt die operatie geen gedoe en je hebt er het geld voor: gewoon doen.

Maar het is ook gek dat ik denk dat bijna iedere man die in de belangstelling staat vast meteen voor een haartransplantatie zal gaan als zijn haren beginnen uit te vallen. Misschien – houd je vast – kan het Nadal wel niks schelen dat hij kaal wordt. Misschien is hij drukker met andere dingen. Zoals tennissen.

Goh, zij heeft geen botox

Hoewel: het kan natuurlijk iedereen heus wel een kléín beetje schelen, zoals elke vorm van lichamelijk verval de meeste mensen een beetje dwarszit. Maar het hoeft je niet uitermate veel te kunnen schelen. Mijn vader, bijvoorbeeld, was al best jong kaal, en ik kan me niet voorstellen dat hij, zelfs toen haartransplantaties mogelijk werden, ooit heeft overwogen er een te doen.

Terwijl ik zat te mijmeren, dacht ik: misschien denken mensen dit soort dingen wel de hele dag over elkaar. Goh, zij heeft geen botox, daar kiest ze kennelijk voor. Nou zeg, die oogleden hangen ver over, maar goed, blijkbaar wil hij dat. Die borstelige wenkbrauwen, zou ze daar nou niet ooit wat aan willen doen?

Het leek me ineens heel irritant om een kalende man in het centrum van de belangstelling te zijn. Dat je de hele wereld ziet denken: interessante keuze, om gewoon voor kaal te gaan.

Vroeger

Ik wil niet zeggen dat vroeger alles beter was, maar vroeger had je veel van deze keuzes überhaupt niet. Dat zeg ik ook altijd tegen mijn kinderen als we ruziemaken over hun schermtijd. ‘Vroeger hádden we niet eens telefoons, dus we hoefden er ook nooit over te ruziën met onze ouders.’

Ik breng dit als een voordeel. Zij zien dat ongetwijfeld anders.

Over columnist Aaf Brandt Corstius

Aaf Brandt Corstius is schrijfster, getrouwd met Gijs Groenteman en moeder van Benjamin en Rifka. Lees hier alle columns van Aaf.